တန္ဖိုးႀကီးႀကီးေပးလည္း အစားထိုးလို႔မရတဲ့အရာ

တန္ဖိုးႀကီးႀကီးေပးလည္း အစားထိုးလို႔မရတာ အခ်ိန္ရယ္ ၊ အရြယ္ရယ္ ၊ ေကာင္းမြန္တဲ့ က်န္းမာေရးဆိုတာရယ္ ၊ ရွင္သန္ခြင့္ရရွိျခင္း စတာေတြအျပင္ ရင္ထဲကလစ္ဟာသြားတဲ့ေနရာပါ။ ရင္ထဲနက္နက္တေနရာမွာ ေနရာေပးထားတဲ့သူတစ္ေယာက္ကို ဆံုး႐ံႈးလိုက္ရရင္ သူ႔ေနရာအစားထိုးဖို႔ ႀကိဳးစားပါေသာ္လည္းမရ ၊ သူ႔ကိုျပန္ရယူဖို႔ကလည္း မျဖစ္ႏိုင္တဲ့အခါ ရင္နာရသူက ကိုယ္ျဖစ္သြားပါတယ္။

ရင္တြင္းနက္နက္တေနရာမွာရွိေနတဲ့ ဒီေနရာကို ရယူသိမ္းပိုက္ထားတဲ့ လူပုဂၢိဳလ္အျဖစ္ ေတြးၾကည့္ၾကရေအာင္။ ပထမဆံုး မိဘသာ ဒီေနရာမွာ ရွိေနခဲ့မယ္ဆိုရင္ ဒီမိဘကို ဆံုး႐ံႈးလိုက္ရတဲ့ ဆံုး႐ံႈးမႈဟာ အေတာ္ႀကီးမားလွပါတယ္။ အားအကိုးရဆံုးဟာလည္းသူ ၊ အယံုၾကည္ရဆံုးဟာလည္းသူဆိုတဲ့ေနရာမွာရွိေနတဲ့ အေမျဖစ္ျဖစ္ ၊ အေဖျဖစ္ျဖစ္ ဆံုး႐ံႈးလိုက္ရမယ္ဆို အေတာ္ အားျပတ္သြားမွာပဲ။

ဆံုး႐ံႈးလိုက္ရတဲ့ ဒီအေမ ၊ အေဖေနရာ အစားထိုးဝင္လာသူဟာ အေမ ၊ အေဖ ေနရာဝင္ထိုင္ေပမယ့္ အေမ ၊ အေဖဘယ္ေတာ့မွျဖစ္လာမွာမဟုတ္ပါဘူး။ မိေထြး ၊ ပေထြးပဲ ျဖစ္ေနမွာပါ။ တခ်ိဳ႕ေသာ သားသမီးေတြဟာ အေမ ၊ အေဖ မေကာင္းမွန္းသိဦးေတာ့ ကိုယ့္မိရင္း ၊ ဖရင္းကိုပဲ အေမ ၊ အေဖလို႔ ေခၚခ်င္တာပါ။ မိေထြး ၊ ပေထြး ဘယ္ေလာက္ေကာင္းေကာင္း စိတ္ထဲက ႏွစ္ႏွစ္ကာကာနဲ႔ အေမ ၊ အေဖလို႔ ေျပာင္းေခၚရေလာက္ေအာင္ ေသြးက လက္မခံႏိုင္တာေတြရွိတယ္။

မသိ ၊ နားမလည္ေသးတဲ့ ကေလးေတြက ဘာေၾကာင့္ အေဖ ၊ အေမ သူတို႔အနားမွာ ရွိမေနႏိုင္ေတာ့တာလဲဆိုတာ နားမလည္ႏိုင္ေသးပါဘူး။ သူတို႔စိတ္ထဲမွာ ရွိေနတာက ရြယ္တူသူငယ္ခ်င္းေတြ အေဖ ၊ အေမေခၚခြင့္ရခ်ိန္မွာ ကိုယ္လည္း ေခၚခြင့္ရခ်င္တာပဲသိတယ္။ သူတို႔ရင္ထဲက လစ္ဟာေနတဲ့ဒီကြက္လပ္ကို ေနာက္ဆံုးေပၚ ကစားစရာေတြနဲ႔ အဝတ္အထည္အသုံးအေဆာင္ေတြက ျဖည့္ဆည္းေပးႏိုင္မွာမဟုတ္ဘူး။

ရင္တြင္းနက္နက္တေနရာက ဆံုး႐ံႈးလိုက္ရသူကို သားသမီးအျဖစ္ ေတြးၾကည့္ရေအာင္။ မိဘေမတၱာႀကီးမားသူေတြဟာ သားသမီးဆီ ဘယ္ေဘးအႏၱရာယ္မွ မက်ေစလိုပါ။ သားသမီးေမြးကင္းစအရြယ္မွာ ကေလးတခုခုမ်ားျဖစ္ရင္ မိဘေတြ (အထူးသျဖင့္အနီးကပ္ဆံုးမိခင္)ဟာ ဘာလုပ္လို႔ဘာကိုင္ရမွန္းမသိေအာင္ စိုးရိမ္ပ်ာယာခတ္ေနတတ္တယ္။

သားဦးမိဘေတြလည္း သားဦးအေလ်ာက္ အေတြ႔အႀကံဳမရွိ စိတ္ပူၾကသလို အႀကီးေတြေမြးထားၿပီးေပမယ့္လည္း ေမြးလာတဲ့အငယ္ကေလးဟာ သူတို႔အတြက္ မဖတ္ရေသးတဲ့ ဘဝ စာတမ်က္ႏွာပါပဲ။ တခ်ိဳ႕မိဘေတြက သားသမီးအခ်င္းခ်င္း ခြဲျခားစိတ္ထားၿပီး ခ်စ္တာ ၊ ဂ႐ုစိုက္တာမ်ိဳးရွိတတ္ေပမယ့္ အမ်ားစုေသာမိဘေတြအတြက္ကေတာ့ သားဦးကေလးလည္း သားဦးမို႔ခ်စ္တာပဲ ၊ အလတ္လည္းအလတ္မို႔ ခ်စ္တာပဲ ၊ အငယ္လည္းအငယ္မို႔ခ်စ္တာပါပဲ။

သားသမီးကိုရတနာနဲ႔ခိုင္းႏႈိင္းၾကတယ္ဆိုတာ စိန္တဆင္စာထပ္ဝယ္လာလို႔ ရွိၿပီးသား ျမတဆင္စာကို လႊင့္ပစ္လိုက္တာမ်ိဳး မလုပ္တတ္ၾကလို႔ပါ။ ရတနာဆိုတာ ကာလၾကာေလ တန္ဖိုးႀကီးေလလိုမ်ိဳး သားသမီးဆိုတာကိုလည္း မိဘေတြက အခ်ိန္နဲ႔အမၽွ ပိုပိုခ်စ္လာတတ္ၾကတဲ့သေဘာရွိပါတယ္။ သားသမီးျဖစ္မယ့္အစား ကိုယ့္ပဲ ျဖစ္ေစခ်င္တယ္။ သားသမီးခံစားရမယ့္အစား ကိုယ္ပဲ ခံစားလိုက္ခ်င္တယ္။ သားသမီးမေတာင္းခင္ ျဖည့္ေပးခ်င္တယ္။ သားသမီးေတာင့္တတိုင္းလည္း ျပည့္ေစ့ခ်င္တယ္။ မိဘေမတၱာဟာ အနႏၱပါ။

ရင္တြင္းနက္နက္တေနရာမွာ ေနရာယူထားတဲ့ သားသမီးကို ဆံုး႐ံႈးလိုက္ရမယ္ဆိုရင္ ေနာင္တသား ထပ္ေမြးၿပီးအစားထိုးဦးေတာ့ ဒီအေဖ ၊ ဒီအေမ ၊ ဒီေသြးသားကဆက္စပ္ ေပါက္ဖြားလာသည့္တိုင္ ဒီတစ္ေယာက္ဟာ ဟိုတစ္ေယာက္နဲ႔ အသြင္ ၊ ဗီဇ ၊ စ႐ိုက္အျပဳအမူေတြတူမွာမဟုတ္ပါဘူး။ တခ်ိဳ႕ေတြက ေနာက္ထပ္တေယာက္ ထပ္မယူခ်င္ေလာက္ေအာင္ စိတ္ဓါတ္က်သြားတာမ်ိဳးလည္း ျဖစ္တတ္တယ္။ ကိုယ့္ေၾကာင့္မ်ား ကိုယ့္သားသမီး ခၽြတ္ေခ်ာ္လြဲမွားသြားတာမ်ိဳးဆိုရင္ တသက္တာ ယူက်ံဳးမရေပါ့။ မေျပာမယ့္သာ ဖြင့္ထုတ္မေျပာတာ ၊ ေနာင္တေတြတေလွႀကီးနဲ႔ေလ။

ကိုယ္တိုင္ခံစားေနရခ်ိန္ ကိုယ့္ေဘးနားရွိသူေတြက နင္အသံုးမက်လို႔ျဖစ္ရတာ ၊ နင့္ေၾကာင့္ ၊ နင့္ေၾကာင့္လို႔ ထပ္တလဲလဲစြပ္စြဲေနတဲ့ စကားလံုးေတြေၾကာင့္ ခံစားေနရတဲ့ အေမ ၊ အေဖရဲ႕ စိတ္ဖိစီးမႈ ၊ စိတ္ဆင္းရဲမႈေတြဟာ စိတ္ဓါတ္က်မႈေတြျဖစ္လာတယ္။ သိပ္ဆိုးရြားတဲ့အေျခအေနမွာ နလန္မထူႏိုင္ေတာ့တဲ့စိတ္ေတြနဲ႔ စိတ္ဓါတ္အႀကီးအက်ယ္ က်သြားႏိုင္ပါတယ္။ တခ်ိဳ႕မိခင္ေတြ ကေလးဆံုးလို႔ ေျဖမဆည္ႏိုင္ဘဲ ႐ူးသြားၾကတာအထိ ျမင္ဖူးတယ္။

ရင္တြင္းနက္နက္တေနရာကလူကို ဇနီး ၊ ခင္ပြန္းအျဖစ္ စဥ္းစားၾကည့္တဲ့အခါ ေသတဲ့အထိ ေမတၱာမပ်က္ခ်စ္သြားမယ္ဆိုတဲ့စကားကို သတိရမိတယ္။ တခ်ိဳ႕ဆုိ ကိုယ့္ဇနီး ၊ ကိုယ့္ခင္ပြန္းနဲ႔ အေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင့္ ေသကြဲ ၊ ရွင္ကြဲ ကြဲခဲ့ရတာေတြရွိေပမယ့္ ေနာက္အိမ္ေထာင္ျပဳတာမ်ိဳးမရွိဘဲ သူ႔ေနရာကို အစားထိုးတာမ်ိဳးမလုပ္ဘဲ ေသတဲ့အထိ ခ်စ္သြားၾကတာလည္းျမင္ဖူးတယ္။

ျမန္မာလူမႈဝန္းက်င္မွာ ေဖာက္ျပန္သူေတြမ်ားေနတယ္လို႔ က်ယ္က်ယ္ေလာင္ေလာင္ေအာ္ေနတဲ့ အခုေခတ္ထဲ ကိုယ့္ဇနီး ၊ ကိုယ့္ခင္ပြန္းကို လက္လႊတ္ဆံုး႐ံႈးရမွာ စိုးသူေတြ ၊ တန္ဖိုးထားတတ္သူေတြ အမ်ားအျပားလည္းရွိပါေသးတယ္။ ေမတၱာစစ္နဲ႔ခ်စ္ၿပီး သစၥာတရားကို ေစာင့္သိတန္ဖိုးထားတတ္သူေတြေပါ့။

ခ်စ္သူေတြအခ်င္းခ်င္းမွာလည္း တစ္ေယာက္ဆိုတစ္ေယာက္ တန္ဖိုးထားခ်စ္သူေတြရွိတယ္။ ခက္တာက ဒီလိုတန္ဖိုးထားတတ္သူေတြဟာ သူတို႔လိုတန္ဖိုးထားတတ္သူအခ်င္းခ်င္းနဲ႔ ဆံုေတြ႔ခြင့္ရပါမွ အခ်စ္ေရး ၊ အိမ္ေထာင္ေရး ၿမဲၿမံတာမ်ိဳးပါ။ ခ်စ္သူရွိေပမယ့္ လက္တြဲေဖာ္မရွိတဲ့သူလိုမ်ိဳး ၊ အိမ္ေထာင္ရွိေပမယ့္ တိုင္ပင္ေဖာ္မရွိတဲ့သူလိုမ်ိဳး ျဖစ္ေနတဲ့အခါ သူမ်ားေတြလို ေရလိုက္ငါးလိုက္စိတ္ထားမ်ိဳးနဲ႔ ေနလိုက္မယ္လို႔ စိတ္ေျပာင္းလိုက္ရင္ ငါးစိမ္းျမင္ ငါးကင္ပစ္တဲ့ေခတ္ႀကီးထဲ သူလည္း စိတ္ဓါတ္ပ်က္လာေတာ့မွာပါ။

ရွိသမၽွစည္းစိမ္ပံုေပးၿပီး ျပန္ဝယ္လို႔မရတဲ့ ရင္ထဲနက္နက္တေနရာကလူေတြကို အေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင့္ ဆံုး႐ံႈးရမွာစိုးရင္ ပထမဆံုး တန္ဖိုးထားေပးပါ။ ဂ႐ုစိုက္မႈေပးပါ။ မိမိတတ္ႏိုင္တာထက္ ပိုၿပီးျပဳစုေစာင့္ေရွာက္ပါ။ အခါအားေလ်ာ္စြာ ေပ်ာ္ရႊင္စရာအထိမ္းအမွတ္ေတြ လုပ္ေပးရင္း ေပ်ာ္႐ႊင္မႈေတြ အတူဖန္တီးပါ။ သူ႔ခံစားမႈေတြနားေထာင္ၿပီး ကိုယ့္ခံစားမႈေတြလည္း ေဝမၽွပါ။ သူနဲ႔အတူရွိေနတဲ့အခ်ိန္ေတြကို တန္ဖိုးထားပါ။ ဘဝဟာတိုေတာင္းလြန္းတယ္။  ေန႔ျမင္ညေပ်ာက္ အခ်ိန္တိုင္းလည္း ဘာမဆိုျဖစ္ပ်က္သြားႏိုင္တယ္။ ေသကြဲဆိုတာ မလြန္ဆန္ႏိုင္ေပမယ့္ ရွင္ကြဲမကြဲေအာင္ေတာ့ ကိုယ္ေတြဂ႐ုစိုက္လို႔ရတယ္။ ေနာင္တဆိုတာ ခံစားလို႔ေကာင္းတဲ့အရာမဟုတ္ပါဘူး။

ရတု (Burmesehearts.com)