သားဦးမိခင္၏ ေမြးကင္းစကေလးျပဳစုမႈ ကိုယ္ေတြ႔အခက္အခဲ

ကၽြန္မက ႐ိုး႐ိုးမီးဖြားခဲ့တာေၾကာင့္ ဗိုက္နာတယ္ဆိုတဲ့ နာက်င္မႈကိုခံစားရင္း ေမြးဖြားခ်ိန္ (၁၁)နာရီေက်ာ္ ၾကာပါတယ္။ ေမြးသြားၿပီလို႔ ေျပာၿပီးၿပီးခ်င္း ကၽြန္မက ဆရာဝန္ႀကီးကို အရင္ နာရီလွမ္းေမးမိတယ္။ ခင္ပြန္းသည္ကိုေတာ့ ကိုယ္အဂၤါသာမန္ဟုတ္ မဟုတ္စစ္ၾကည့္ေပးဖို႔ ေတာင္းဆိုမိတယ္။

ေမြးၿပီးလို႔မိနစ္အနည္းငယ္အတြင္း ကေလးကိုယ္လက္ သန္႔စင္မႈၿပီးသြားခဲ့တာမို႔ ကၽြန္မရင္ခြင္ထဲေရာက္လာတဲ့ ျပာတာတာ ႐ႊဲ႐ႊဲစိုေနတဲ့ ေမြးကင္းစကေလးကိုၾကည့္ရင္း အံၾသျခင္း ၊ ဝမ္းသာျခင္း ၊ ေက်နပ္ျခင္း ပီတိအစံုကို ခံစားလိုက္မိတယ္။ အဲဒါကပဲ မိခင္ရဲ႕ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာလို႔ ေခၚဆိုႏိုင္မလားမသိဘူးေနာ္။

ေမြးကုတင္ေပၚမွာပဲ ပထမဆံုးအႀကိမ္ ႏို႔ခ်ိဳတိုက္ေကၽြးမႈကို ေမြးဖြားၿပီးလို႔ နာရီဝက္ခန္႔အတြင္းကို စခဲ့တာပါ။ ႏို႔စို႔ေနတဲ့သမီးေလးကိုၾကည့္ရင္း သမီးေလးရဲ႕ဆာေလာင္မႈကို ေျဖသိမ့္ေပးႏိုင္ခဲ့တဲ့ ကၽြန္မကိုယ္ကၽြန္မ ကေလးေမြးဖြားၿပီး ပထမဆံုးအႀကိမ္ ေက်နပ္မိတယ္။ တခ်ိဳ႕ေသာမိခင္မ်ားဟာ အေၾကာင္းေၾကာင္းေၾကာင့္ ဒီလိုတိုက္ေကၽြးခြင့္ မရခဲ့ဘူး မဟုတ္လား။

သမီးကေလးဟာ အစားပုတ္ေလးပါ။ ေဆး႐ံုေပၚ ပထမဆံုး ေနခဲ့တဲ့(၂၄)နာရီလံုး နာ့စ္ကေလးလာေတာင္းတိုင္း သူက ႏို႔စို႔ေနတာနဲ႔ခ်ည္း ႀကံဳေနေတာ့ သမီးေလးဟာ ကေလးသီးသန္႔အေဆာင္မွာ ေနရတဲ့အခ်ိန္ ရွားပါးၿပီး စစ္ေဆးစမ္းသပ္စရာရွိတဲ့ မျဖစ္မေနအေျခအေနကလြဲလို႔ ကၽြန္မေဘးနား သမီးေလးရွိေနခဲ့တာ။

ကၽြန္မက အိပ္ေနတဲ့ ကေလးေလးရဲ႕ အရပ္ကို ထြာၾကည့္ေတာ့ ကၽြန္မရဲ႕ လက္တံတဝက္ပဲ အရပ္ရွိေသးတဲ့ နီၾတာၾတာသမီးေလးပါ။ လက္ေခ်ာင္းေလးေတြဆိုလည္း အသည္းယားလြန္းလို႔ ဖ်စ္မိရင္ေတာင္ က်ိဳးေလမလားမသိ။ အဲဒီကစၿပီး မထိရက္ မတို႔ရက္ဆိုတဲ့စကားကို ကၽြန္မ ေလးေလးနက္နက္ သိလာတယ္။

ေဆး႐ံုေပၚမွာ(၂၄)နာရီပဲ ကၽြန္မတို႔သားအမိေနခဲ့ရတာ။ ေဆး႐ံုကဆင္းၿပီး အိမ္ေရာက္ေတာ့ စေတြ႔တာပဲ။ ကၽြန္မအသည္းယားဆံုးက ကေလးဗိုက္က ခ်က္ပါပဲ။ အဲဒီခ်က္တိုင္ကို cord spirit ထည့္ေပးတိုင္း ကၽြန္မမွာ ကတုန္ကရင္ အသည္းတယားယားပဲ။ ကေလးေရခ်ိဳးေပးေတာ့လဲ ခ်က္ေရစိုမွာစိုး ၊ အကႌ်ဝတ္ေပးေတာ့လဲ ခ်က္ထိခိုက္မိမွာစိုးနဲ႔ ။

လူတစ္ေယာက္ရဲ႕ လက္ဆိုတာ ေနရာတိုင္းကို ထိေတြ႔ေနၾကတာမဟုတ္လား။ ကေလးဟာ ႏုနယ္လြန္းေတာ့ လက္ကပိုးမႊားေတြ ကေလးဆီေရာက္မွာစိုးလို႔ ကၽြန္မအပါအဝင္ မိသားစုဝင္ေတြ ကေလးမခ်ီမီ ေဆး႐ံုမွာသံုးခဲ့တဲ့ တံဆိပ္နဲ႔ hand sanitizer ကို အသံုးျပဳပါတယ္။

ေဆး႐ံုကဆင္းၿပီးလို႔ အိမ္ေရာက္စည (ေမြးၿပီးလို႔ ဒုတိယေျမာက္ည) မီးေရာင္ေအာက္မွာ ကေလးရဲ႕ မ်က္လံုးအိမ္ဟာ အဝါႏုႏုေလးသန္းေနတာကို ကၽြန္မသတိထားမိတယ္။ ဂိုဂယ္လ္မွာ ရွာၾကည့္ေတာ့ အသားဝါလကၡဏာ(Jaundice)ေလ။ အဲဒါနဲ႔ မနက္မိုးလင္းလင္းခ်င္းမွာ ေဆးခန္းေျပးျပေတာ့တာပဲ။

ေမြးကင္းစကေလးေတြ ျဖစ္တတ္တဲ့ အေနအထားမို႔ သိပ္မစိုးရိမ္ရေပမယ့္ ရက္သတၱပတ္ ႏွစ္ပတ္လံုး ႏွစ္ရက္တစ္ခါ ေဆးခန္း သြားျပရတယ္။ ကေလးကို ေသြးေဖာက္စစ္ၿပီး ေသြးထဲက (bilirubin levels )ကို စစ္ေဆးတယ္ေလ။ ပံုမွန္အားျဖင့္ ႏွစ္ပတ္ေလာက္အတြင္း ေပ်ာက္သြားတတ္သလို အေျခအေန ပိုဆိုးလာတဲ့ ကေလးေတြလဲ ရွိပါတယ္။ ေစာင့္ၾကည့္စစ္ေဆးႏိုင္ရင္ေတာ့ အေကာင္းဆံုးေပါ့။

မနက္ရွစ္နာရီဝန္းက်င္ကေန ၉နာရီဝန္းက်င္ (ကေလးအတြက္ ေနေရာင္ျပင္းမလာခ်ိန္)အထိ (၅)မိနစ္ (၁၀)မိနစ္ဝန္းက်င္ေလာက္ ကေလးကို ေနျပေပးတဲ့အခါ ကေလးရဲ႕အေျခအေနဟာ ခပ္ျမန္ျမန္ေလး အသားဝါတာ ေပ်ာက္သြားတတ္ပါတယ္။ ကေလးမ်က္လံုးဖြင့္လာရင္ ကေလးမ်က္လံုးကို ေနေရာင္တိုက္႐ိုက္မထိေအာင္ မိခင္က လက္နဲ႔ ကာေပးထားရပါတယ္။

ေနာက္ထပ္ ထူးဆန္းေထြလာကေတာ့ ကေလးရဲ႕ဝမ္းပါ။ ငယ္ေခ်းဆိုတာ ၾကားဖူးၿပီး တခါမွ မ်က္စိနဲ႔မျမင္ဖူးတဲ့ကၽြန္မဟာ ေစးပ်စ္ပ်စ္ မဲသည္းသည္းနဲ႔ ခပ္နည္းနည္းသြားတာ ကၽြန္မတသက္ ပထမဆံုး ျမင္ဖူးတာဆိုေတာ့ အေမ့ေမးရ ၊ ဂိုဂယ္လ္ေတာက္ရနဲ႔ေပါ့။ အဲဒီလို ငယ္ခ်ီးပါတာကလည္း အမ်ားဆံုး ေမြးဖြားၿပီး ရက္သတၱပတ္ ႏွစ္ပတ္ေလာက္ပါပဲ။

ဒီအေတာအတြင္းမွာ ေမြးကင္းစ သမီးမိန္းကေလးဟာ ေသြးလို ၊ အခၽြဲလိုေတြလည္း ကေလးရဲ႕မိန္းမကိုယ္က ဟိုတစ ၊ ဒီတစ ဆင္းလာႏိုင္ပါတယ္။ စိုးရိမ္စရာမရွိပါ။ အေမ့ဝမ္းထဲကအက်န္ေတြ ဆင္းတာျဖစ္ပါတယ္။ ေနာက္ပိုင္း ရပ္သြားမွာပါ။

အဲဒီကတည္းက ကေလးရဲ႕ဝမ္းပံုမွန္ ဟုတ္ မဟုတ္ဆိုတာ ပံုေတြ ပရင့္ထုတ္ၿပီး ကေလးသန္႔စင္ေပးတဲ့ေနရာနား ကပ္ထားလိုက္တယ္။ ေနာက္ပိုင္း ကေလးကို ကေတာင္းက်ိဳက္လဲေပးတိုင္း ကေလးဝမ္း သုေတသနကို ပံုနဲ႔တိုက္ စစ္ေဆးက်င့္ရလာတယ္။ အဲဒါ ကေလးက်န္းမာေရးအတြက္ တကယ္ေကာင္းတဲ့ အေလ့အက်င့္ပါ။

မိခင္စိတ္ျပည့္ဝတဲ့ မိခင္တိုင္းဟာ ကိုယ့္ရင္ေသြးက ျဖစ္ေပၚလာတဲ့ အရာေတြကို မရြံေတာ့ဘူး။ ရြံရေကာင္းမွန္းလည္း မသိေတာ့ပါဘူး။ ကေလးက်န္းမာေပ်ာ္႐ႊင္ေရးကိုပဲ ဦးစားေပးမိတယ္။

ကေလးကို ေရခ်ိဳးေပးခ်ိန္မွာ ခ်ည္သားတို႔ပတ္ကေလး(Nursing Pad) နဲ႔ ေရကို စုပ္ညႇစ္ခ်ေပးၿပီး ညင္ညင္သာသာခ်ိဳးေပးတဲ့အခါ ကေလးဟာ ေရမေၾကာက္ေတာ့ဘူး။ ေခါင္းကိုေလွ်ာ္တဲ့အခါလည္း နဖူးစပ္ကေန ေနာက္ကို အသာေလး ေရညႇစ္ခ်ေပးတဲ့အခါ ကေလးလႈပ္ခါရင္း ေရမြန္းမွာ မပူရေတာ့ဘူး။

ဆပ္ျပာကိုလည္း အဲဒီ ခ်ည္သားတို႔ပတ္ေလးနဲ႔ ပြတ္ၿပီးမွ ကေလးကိုယ္နဲ႔ ဆံပင္ေတြကို ပြတ္ေတာ့ ကေလးကိုယ္မွာ ဆပ္ျပာရည္ေတြ ကပ္မေနေတာ့ဘူး။ အဲဒီအခါ သန္႔စင္ရတာလြယ္သလို ေခ်းေညာ္လဲ ပိုေျပာင္ပါတယ္။

ရက္သတၱပတ္ တစ္ပတ္ကေန ဆယ္ရက္အတြင္း ကေလးခ်က္ေႂကြတဲ့အခါ အဲဒီ cord spirit နဲ႔ပဲ ခ်က္လံုးဝ ေျခာက္ေသြ႔သြားသည္အထိ ဆက္လုပ္ေပးခဲ့တာပါ။ ခ်က္ေႂကြသည့္တိုင္ ေႂကြသြားခဲ့တဲ့ေနရာ လံုးဝေျခာက္ေသြ႔ၿပီး ပိုးမဝင္ဖို႔လိုတယ္ေလ။ မဲေျခာက္က်န္ခဲ့တဲ့ ေခ်းဖတ္အမည္းေတြကိုေတာ့ ခ်က္ခ်င္း ခြါခ်သန္႔စင္တာမ်ိဳးမလုပ္ဘဲ ႏွစ္ပတ္ ၊ သံုးပတ္အရြယ္ေရာက္မွ ေရခ်ိဳေပးၿပီးတိုင္း Cotton Bub ထိပ္မွာ Baby Oil စြတ္ၿပီး ဖြဖြေလး မဲေနတဲ့ ခ်က္ေခ်းဖတ္ေတြမွာ သုတ္ေပးပါတယ္။ ေန႔စဥ္သုတ္ေပးေတာ့ သူ႔ဟာသူ နည္းနည္းခ်င္းစီ ကြာက်လာပါတယ္။ ျမန္ျမန္ကြာေအာင္ေတာ့ အတင္းခၽြတ္ခ်တာမ်ိဳးမလုပ္ဘူး။ ကေလးကႏုေသးေတာ့ ခ်က္မွာ အနာျဖစ္မွာစိုးလို႔။

ေမြးကင္းစကေလးဟာ မေရြ႔လ်ားတတ္ဖူးလို႔ ဘယ္သူေျပာသလဲ။ ကၽြန္မကေလးကေတာ့ေလ ေႁမြသြား သြားတယ္ေခၚမလားမသိဘူး။ အခုကေလးတင္ ႏို႔တိုက္သိပ္ထားတယ္။ သူနဲ႔ခပ္ခြါခြါကေလးေနၿပီး မိနစ္ပိုင္းေလးတင္ ကိုယ့္အနားျပန္ေရာက္လာတတ္တာ။ သူ႔ၾကည့္ေတာ့ သူမဟုတ္သလို အိပ္ေနပံုပဲ။ ဒါေၾကာင့္မို႔လို႔ ေမြးကင္းစကေလးဟာ ကိုယ္နဲ႔တြန္းေရြ႕သြားလာတတ္တယ္ဆိုတာ ကၽြန္မသိခဲ့ရတာေပါ့။

ကၽြန္မကေတာ့ေလ ကေလးေျခာက္လအထိ ကိုယ္တိုင္ေရေမႊးမသံုးသလို ကေလးကိုလည္း ေမႊးႀကိဳင္လြန္းတဲ့ ဆပ္ျပာေတြ ၊ ကရင္မ္ေတြ ေပးမသံုးပါဘူး။ ကေလးရဲ႕အဆုပ္ဟာ ဖြံ႔ၿဖိဳးဆဲမို႔လို႔ ဓါတုေဗဒပစၥည္းေတြသံုးၿပီး တမင္ေမႊးႀကိဳင္ေအာင္ လုပ္ထားတဲ့ ပစၥည္းေတြဟာ သဘာဝထက္ေတာ့ ပိုမေကာင္းႏိုင္ဘူးေလ။

မျဖစ္မေန ကေလးေပါင္ဒါသံုးခဲ့ရင္ေတာင္ ေပါင္ဒါမႈန္႔ကို လူႀကီးလက္နဲ႔သပ္ၿပီး ခါးေအာက္ပိုင္းကိုပဲ သံုးေစ့ခ်င္ပါတယ္။ ေပါင္ဒါမႈန္႔ေတြ ဖုန္းဖုန္းထေအာင္ တို႔ပတ္နဲ႔႐ိုက္ေပးတတ္တဲ့ အက်င့္ကိုေတာ့ ကေလးက်န္းမာေရးအတြက္ အထူးေရွာင္သင့္တယ္။ တို႔ပတ္သံုးတုန္း ကေလးႏွာခ်ီခဲ့ရင္ အဲဒီအမႈန္႔ေတြက ကေလးရဲ႕အသက္ရွဴလမ္းေၾကာင္းထဲ ေရာက္သြားလို႔ပါ။

ေမြးကင္းစကေလးရဲ႕ အေရျပားဟာ ရက္သတၱပတ္တစ္ပတ္မွ ဆယ္ရက္အတြင္း ကြာက်ၿပီး လဲေလ့ရွိပါတယ္။ အဲဒီလိုအခ်ိန္မ်ိဳးေတြမွာ Baby Oil ကို ေရခ်ိဳးၿပီးခ်ိန္တိုင္း ၊ ကေတာင္းက်ိဳက္လဲေပးၿပီးခ်ိန္တိုင္း ပြတ္လိမ္းေပးတဲ့အခါ သက္သက္သာသာနဲ႔ ျမန္ျမန္ေလး သူ႔လိုလို ကြာသြားေလ့ရွိပါတယ္။

မ်က္ႏွာေပၚမွာ အဝါဖတ္ကေလး ျဖစ္ေနတာလိုမ်ိဳးေတြကိုလည္း ဂြမ္းစထိပ္ကေလးမွာျဖစ္ျဖစ္ ၊ cotton bub ထိပ္ကေလးမွာျဖစ္ျဖစ္ Baby Oil အနည္းငယ္ကို စြတ္ၿပီး ညင္ညင္သာသာ ပြတ္ေပးတဲ့အခါ ကြာက်သြားတတ္ပါတယ္။

ကေလးကိုယ္ေပၚက ျဖစ္ပ်က္ေျပာင္းလဲမႈအစံုကို စစ္ေဆးဖို႔အေကာင္းဆံုးအခ်ိန္က ေရခ်ိဳးေပးခ်ိန္နဲ႔ ကေတာင္းက်ိဳက္လဲေပးခ်ိန္မွာပါ။ ကေလးကိုယ္ေပၚက ျဖစ္ပ်က္ေျပာင္းလဲမႈကို ႀကိဳသိတဲ့အခါ လိုအပ္တဲ့ စစ္ေဆးကုသမႈေတြ ခပ္ျမန္ျမန္ယူႏိုင္တဲ့အတြက္ ကေလးေရာဂါခံစားရခ်ိန္ တိုေတာင္းၿပီး ေရာဂါရင့္လာျခင္းေတြကိုလည္း အခ်ိန္မီ တားဆီးႏိုင္ပါတယ္။

ရတု(Burmesehearts.com)