class="post-thumbnail open-lightbox" href>
အမ်ိဳးသမီးမ်ား၏ဘဝ
အမ်ိဳးသမီးေတြျဖစ္တဲ့ မိခင္ေတြကိုယ္တိုင္က ကိုယ္ဝန္လြယ္ထားရရင္ သားကေလးေမြးခ်င္ၾကတယ္။ ခင္ပြန္းနဲ႔ မိသားစုေတြကလည္း သားကေလး ေမြးလာရင္ေကာင္းမယ္လို႔ ေမၽွာ္လင့္ေစာင့္စားၾကသူမ်ားတယ္။ ဘာရရ ခ်စ္ရမွာေပါ့ဆိုၾကေပမယ့္ သားကေလးဆို ေကာင္းတာေပါ့ဆိုတဲ့ ခံယူခ်က္ႀကီးက ေယာက်္ားေလးေမြးရင္ မိန္းမျမတ္ဆိုတဲ့ ယံုၾကည္ခ်က္ကေန ဆင္းသက္လာတယ္လို႔ေျပာရင္ မွားမလားေနာ္။
ေယာက်ာ္းေလး ေမြးလာရင္ ျမတ္တယ္လို႔ သတ္မွတ္လိုက္ၿပီဆိုကတည္းက မိန္းကေလးခ်ည္းေမြးတဲ့မိခင္ဟာ မျမတ္ဘူးလို႔ အလိုလို ႏွိမ့္ခ်သတ္မွတ္လိုက္တာမဟုတ္လား။ လူရယ္လို႔မသိတတ္ခင္မွာတင္ လူႀကီးမိဘေတြရဲ႕ ေရွးထံုးယံုၾကည္ခ်က္ေတြေၾကာင့္ ေမြးလာတဲ့သမီးေလးဟာ ကန္႔သတ္ခ်က္ေအာက္ကို အလိုလို ေရာက္မွန္းမသိ ေရာက္သြားခဲ့ပါၿပီ။
မိန္းကေလးေတြဟာ စိတ္ေတြကို မိန္းကေလးပီသေအာင္ ေနထိုင္ျခင္းဆိုတဲ့ ထံုးတမ္းစဥ္လာေတြရဲ႕ေအာက္မွာ ခ်ဳပ္တည္းခဲ့ၾကရပါတယ္။ အရြယ္တူေယာက်ာ္းေလးေတြကိုေတာ့ ဒီလိုမ်ားေျမာင္တဲ့ကန္႔သတ္ခ်က္မ်ိဳးေတြ သိပ္မရွိလွဘဲ ေယာက်ာ္းေလးဆိုတာ ဒီေလာက္ေတာ့ရွိမွာေပါ့လို႔ ေဖာ့ေတြးေပးၾကတယ္။
အရြယ္ေရာက္တဲ့ေယာက်္ားေလးဟာ ကိုယ္ခ်စ္တဲ့မိန္းကေလးကို သူမ သေဘာတူတူ မတူတူ အေနာက္ကလိုက္ၿပီး ရည္းစားေျပာတာ ၊ စာလိုက္ေပးတာ ၊ သူခ်စ္ေၾကာင္း တနည္းနည္းတဖံုဖံု ဒီမိန္းကေလးသိေအာင္ နည္းအမ်ိဳးမ်ိဳးသံုးၿပီး ႀကိဳးစားခြင့္ရေနတဲ့အခ်ိန္မွာ အရြယ္ေရာက္ မိန္းကေလးဟာ သူခ်စ္တဲ့ေယာက်ာ္းေလးကို ေရလာေျမာင္းေပးလုပ္႐ံု ၊ အထာေပး႐ံုအျပင္ သူခ်စ္ေနေၾကာင္းကို တရားဝင္ထုတ္ေဖာ္ေျပာဆိုခြင့္ (ျမန္မာထံုးထမ္းစဥ္လာအရ) မရွိပါဘူး။ ဒီလိုဖြင့္ထုတ္ေျပာမိရင္ ဘယ္လိုမိန္းကေလးပါလိမ့္လို႔ အထင္ေသးခံရႏိုင္တယ္။
မိန္းကေလးတို႔အိေျႏၵ ေ႐ႊေပးလို႔မရဆိုတာနဲ႔ ကိုယ့္ခံစားမႈကို အရွိအတိုင္းေဖာ္ျပခြင့္ေတြကို ကန္႔သတ္ထားၿပီး ဒီလိုလုပ္ရင္ေတာ့ အိေျႏၵသိကၡာမရွိတဲ့မိန္းကေလး ၊ တန္ဖိုးမဲ့တဲ့မိန္းကေလးလို႔ တဘက္ေယာက်ာ္းေလးနဲ႔ ဒီအေၾကာင္းကိုသိတဲ့ ပတ္ဝန္းက်င္က သတ္မွတ္ေလ့ရွိၾကပါတယ္။ ဒါက ကၽြန္မတို႔ေခတ္အထိေပါ့။ ဒီဘက္ေခတ္မွာေတာ့ ကိုရီးယားကားေတြထဲ မိန္းကေလးက စေျပာတာေတြေပၚလာေတာ့ ရည္းစားစကားကို မိန္းကေလးေတြ စေျပာေနၿပီလားေတာ့မသိဘူး။ ဒါေပမယ့္ မိန္းကေလးတိုင္းေတာ့ ဒီလိုလုပ္မယ္မထင္ပါဘူးေလ။ မိန္းကေလးတို႔အိေျႏၵ ေ႐ႊေပးလို႔မရဆိုတာနဲ႔ ကန္႔သတ္ခ်က္ေတြ ရွိေနတာကိုး။
မိန္းကေလးေတြ တန္ဖိုးအတက္ဆံုးအခ်ိန္က ကိုယ့္ကိုခ်စ္တဲ့သူက ကိုယ့္အခ်စ္ရေအာင္ ပိုးပန္းေနတဲ့အခ်ိန္ပါပဲ။ ဒီမိန္းကေလးရဲ႕အခ်စ္ကို လက္ခံရရွိဖို႔ ႀကိဳးစားေနသူမ်ားေလ (ပိုးပန္းေနသူေတြမ်ားေလ) ဒီမိန္းကေလးက တန္ဖိုးတက္ေလလို႔ ဆိုရမလိုပါပဲ။ ဒီထဲကမွ ကိုယ့္ကို တကယ္ခ်စ္တယ္လို႔ ယံုၾကည္ရၿပီး ကိုယ္ကလည္း သူ႔ကိုခ်စ္တယ္လို႔ ခံစားရတဲ့သူကို ျမန္မာမိန္းကေလးေတြက ေရြးခ်ယ္ၿပီး ေခါင္းၿငိမ့္အေျဖေပးေလ့ရွိပါတယ္။ ဒီေခတ္ထဲမွာေတာ့ သိပ္ၾကာၾကာ ေဈးမကိုင္ရဲပါဘူး။ သူမ်ားေနာက္ပါသြားမွာစိုးလို႔ ခပ္ျမန္ျမန္နဲ႔ အေျဖျပန္ေပးရတာမို႔ ကိုယ္နဲ႔သင့္ေတာ္၏ ၊ မသင့္ေတာ္၏ ၾကာၾကာစဥ္းစားေရြးခ်ယ္ခြင့္ နည္းလာပါတယ္။
ေဈးကြက္စကားနဲ႔ေျပာရမယ္ဆို ကၽြန္မတို႔မိန္းမသားေတြဟာ အဝန္းအဝိုင္းအျပင္ဘက္က ပစၥည္းအစံုအလင္ကို စိတ္ႀကိဳက္ သြားေရာက္ေရြးခ်ယ္ခြင့္ မရွိၾကဘဲ ကိုယ့္စည္းဝိုင္းထဲဝင္လာတဲ့ အသည္ေတြထဲက အေကာင္းဆံုးအသည္ရဲ႕ ကုန္ပစၥည္းကို ေရြးခ်ယ္ၾကရတာပါ။ ဒီအသည္မေကာင္းလို႔ ဟိုအသည္ေျပာင္းေရြးပါမ်ားရင္ မ်က္ႏွာမ်ားသူရယ္လို႔ သမုတ္ခံထိေပမယ့္ ေယာက်ာ္းေလးေတြက်ေတာ့ သူတို႔စိတ္ႀကိဳက္ ျဖန္႔က်က္ေရြးခ်ယ္ခြင့္ ရွိေနပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ ကၽြန္မတို႔ အမ်ိဳးသမီးေတြဟာ ပစၥည္းေကာင္းလိုခ်င္တယ္ဆိုရင္ ကိုယ့္စည္းေဘာင္ကို က်ယ္သထက္က်ယ္ေအာင္ အျမင္ခ်ဲ႕ႏိုင္ဖို႔လိုပါတယ္။ ပိုၿပီးျမင္ေအာင္ေျပာရရင္ နယ္ပယ္ခပ္က်ဥ္းက်ဥ္းေလးထဲမွာပဲ ေနထိုင္ေနရင္ ဒီနယ္ပယ္ထဲကလူေတြနဲ႔ပဲ နီးစပ္ႏိုင္တာမို႔ ကိုယ္က်င္လည္တဲ့ ပတ္ဝန္းက်င္နယ္ပယ္ကို ခ်ဲ႕ႏိုင္သမၽွခ်ဲ႕ထြင္ရပါမယ္။ ပညာတတ္လိုခ်င္ရင္ ပညာတတ္အသိုင္းအဝန္းထဲေရာက္ေအာင္ ကိုယ္တိုင္လည္း ပညာတတ္ေနမွျဖစ္ပါမယ္။ ပစၥည္းရွိအသိုင္းအဝန္းထဲ ဝင္ဆန္႔ခ်င္ရင္ ကိုယ္တိုင္က ပစၥည္းရွိရင္ရွိ ၊ ဒါမွမဟုတ္ အရည္အခ်င္းရွိပါမွ သူတို႔က်င္လည္ရာ အသိုင္းအဝန္းက အေကာင္းဆံုးဆိုတဲ့လူနဲ႔ နီးစပ္ခြင့္ရၾကမွာပါ။
သံုးႏိုင္တဲ့သူနဲ႔ဆံုခ်င္လို႔ ႏိုက္ကလပ္တက္တာမ်ိဳး ၊ ေလာင္းကစားဝိုင္းေတြသြားတာမ်ိဳး ၊ ဘားေတြသြားတာမ်ိဳးဆိုရင္ ဒီလူေတြနဲ႔ဆံုခ်င္ဆံုႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ သူက်င္လည္ရာေနရာဟာ ဒီေနရာမို႔ ကိုယ္နဲ႔အိမ္ေထာင္က်ၿပီးရင္လည္း ႏိုက္ကလပ္တက္တာ ၊ ေလာင္းကစားလုပ္တာ ၊ ေသာက္စားမူးယစ္ေပ်ာ္ပါးတာေတြ ခြင့္လႊတ္ႏိုင္ဖို႔ ႀကိဳျပင္ဆင္ထားရမွာေပါ့။
ကိုယ္ဟာ ဘယ္လိုအိမ္ေထာင္ဘက္မ်ိဳး လိုခ်င္တယ္ဆိုတာကို ဦးစြာစဥ္းစားၿပီးမွ ဒီလိုလူမ်ိဳးေတြ က်င္လည္ရာအသိုင္းအဝန္းထဲ ကိုယ္ဝင္ဆန္႔ႏိုင္ေအာင္ ကိုယ့္တန္ဖိုး ၊ အသိပညာနဲ႔ အရည္အခ်င္းေတြကို ျမႇင့္တင္ပါမွ ကိုယ္နဲ႔ထိုက္တန္တဲ့သူကို ရရွိမွာပါ။ ငါးရရင္ၿပီးေရာ ေတြ႔တဲ့ငါးေကာက္ဖမ္းတာ ၊ ငါးမရရင္ ေရခ်ိဳးျပန္သလိုမ်ိဳး ဒီလူမရလည္း ရတဲ့လူယူလိုက္တာမ်ိဳးေတြဟာ အသြားမေတာ္တလွမ္း ၊ အစားမေတာ္တလုတ္ပါ။ မေတာ္တဲ့သူနဲ႔ရခဲ့ရင္ မေတာ္ရာဘဝမွာ မ်က္ရည္သုတ္ၿပီး ေနရမွာေပါ့။
မိန္းကေလးေတြ ဒုတိယအႀကိမ္တန္ဖိုးအတက္ဆံုးအခ်ိန္ဟာ မဂၤလာေဆာင္ဖို႔ ေတာင္းရမ္းခ်ိန္ပါပဲ။ ျမန္မာထံုးတမ္းအစဥ္အလာအရ တန္ဖိုးရွိတဲ့သတို႔သမီးကို သူမရဲ႕ သတို႔သားေလာင္းက တန္ဖိုးထားရင္ထားသေလာက္ ေတာင္းရမ္းၾကၿပီး သမီးရွင္ေတြအဖို႔ ဒီအခ်ိန္ဟာ ေဈးကိုင္လို႔အေကာင္းဆံုးအခ်ိန္ဆိုလည္း မမွားပါဘူး။ အပ်ိဳစင္ေတြ ဒီေလာက္တန္ဖိုးရွိေနခ်ိန္မွာ ခိုးရာေနာက္လိုက္သြားတဲ့ မိန္းကေလးေတြကေတာ့ အမ်ိဳးသားဘက္က ကန္ေတာ့ပြဲနဲ႔ ျပန္လာအပ္ရင္ ေက်နပ္လိုက္ရတာပါပဲ။
ခိုးရာေနာက္ လိုက္ေျပးသြားတဲ့ သမီးရွင္ေတြအဖို႔ ေဈးမကိုင္ႏိုင္ေတာ့တဲ့အျပင္ ကိုယ့္သမီးဟာ ရပ္သိရြာသိ ဒီလူေနာက္လိုက္သြားခဲ့ၿပီမို႔ ဒီလူနဲ႔လက္ထပ္ျဖစ္ေအာင္ ၊ ယူျဖစ္ေအာင္ကိုပဲ အျဖစ္စီစဥ္ေပးလည္း လက္ခံရမယ့္ အေျခအေနျဖစ္သြားပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္မိဘေတြက ကိုယ့္ေဈးကိုယ္မခ်နဲ႔ ၊ ကိုယ့္တန္ဖိုးကိုယ္မခ်နဲ႔ ၊ နင့္တန္ဖိုးက ဒီေလာက္ပဲရွိလားလို႔ က႐ုဏာေဒါေသာနဲ႔ ေျပာတတ္ၾကတာပါ။
အိမ္ေထာင္ဖက္က သေဘာထားတဲ့ မိန္းကေလးေတြရဲ႕တန္ဖိုးဟာ အိမ္ေထာင္ျပဳၿပီးရင္ စတင္က်ဆင္းလာတယ္လို႔ ေယဘူယ်ဆိုလို႔ရပါတယ္။ လက္ထပ္ၿပီးရင္ ဒီမိန္းကေလးကို ငါပိုင္သြားၿပီဆိုတဲ့ ခင္ပြန္းျဖစ္သူရဲ႕ စိတ္ခ်လႏွစ္ဦးဆက္ဆံေရးမွာ ယုယမႈေတြ ေလ်ာ့ပါးလာေပမယ့္ အိမ္ေထာင့္တာဝန္ေတြမွာေတာ့ အမ်ိဳးသမီးေတြမွာ ပိုလာပါတယ္။ အျပင္အလုပ္ထြက္လုပ္သူခ်င္းတူေပမယ့္ ဇနီးက အိမ္ျပန္ေရာက္ရင္ ခ်က္ျပဳတ္ ၊ ေဆးေၾကာ ၊ ေလၽွာ္ဖြပ္ ၊ မီးပူတိုက္စတဲ့ အိမ္ေထာင့္တာဝန္အမ်ားစုကို အိမ္ရွင္မ ပီသေအာင္ လုပ္ကိုင္ၾကရပါတယ္။က္ခ် ျဖစ္သြားစိတ္က အိမ္ေထာင္သက္ရင့္လာတာနဲ႔အမၽွ ဂ႐ုစိုက္ယုယမႈေတြဟာ ေျပာင္းျပန္စီးလုနီးပါးျဖစ္သြားတယ္။ မယူခင္တုန္းက သဲသဲလႈပ္ဂ႐ုစိုက္တတ္တဲ့ခင္ပြန္းဟာ ယူၿပီးႏွစ္ၾကာလာေလ ဂ႐ုစိုက္မႈေတြ ပါးသြားေလ ၊ ေနာက္ပိုင္းမွာ ဇနီးသည္ကို ဂ႐ုစိုက္စရာ မလိုဘူးလို႔ထင္လာတဲ့ ခင္ပြန္းေတြကိုလည္း ေတြ႔လာရပါတယ္။
အိမ္အကူေခၚႏိုင္တဲ့မိသားစုျဖစ္သည့္တိုင္ အိမ္တြင္းစီမံကြပ္ကဲမႈ စနစ္က်ဖို႔ကို အမ်ိဳးသမီးေတြက အေသးစိတ္ကအစ ညႊန္ၾကားရပါတယ္။ မညႊန္ၾကားရင္ ျဖစ္ခ်င္တိုင္း ျဖစ္ေနတာေပါ့။ အိမ္အကူမေခၚႏိုင္တဲ့ မိသားစုေတြမွာေတာ့ အျပင္အလုပ္လည္းထြက္လုပ္ ၊ အိမ္ထဲကေဝယ်ာဝစၥမွန္သမၽွလည္းလုပ္ ဒီအလုပ္ေတြမၿပီးရင္ ၊ အိမ္ႀကီးက ႐ႈပ္ပြညစ္ေပေနရင္ ၊ ဗိုက္ဆာလို႔မွ အိမ္မွာစားစရာမရွိရင္ ၊ သြားစရာရွိလို႔မွ မီးပူတိုက္ၿပီးသားမရွိရင္ ၊ ျဖည့္စရာမရွိတဲ့ပစၥည္းေတြ အိမ္မွာမရွိဘဲ ျပတ္လပ္ပါမ်ားေနရင္ အိမ္ရွင္မ မပီသဘူးလို႔ ခင္ပြန္းက သတ္မွတ္လိုက္ပါတယ္။ ေဆြမ်ိဳး ၊ ပတ္ဝန္းက်င္က သတ္မွတ္လိုက္ပါတယ္။ ဒီလို အသတ္မွတ္မခံရဖို႔ အိမ္တြင္း ၊ အိမ္ျပင္အလုပ္ေတြ က်ံဳးလုပ္လိုက္ဦးေပါ့။
စိတ္ေျဖေလ်ာ့မႈအပိုင္းမွာ အမ်ိဳးသမီးေတြက ရင္ထဲခံစားရသမၽွကို နီးစပ္ရာ ဖြင့္ထုတ္ေျပာမိရင္း ေျဖေလ်ာ့တတ္ေပမယ့္ အေျပာမေတာ္လို႔ ဒုကၡမ်ားတာ ၊ ဆက္ဆံေရးပ်က္တာေတြ ႀကံဳပါမ်ားရင္ ကိုယ့္ပါးစပ္ကို ကိုယ္ထိန္းသိမ္းထားရင္း ကိုယ့္ခံစားခ်က္ေတြကို ဖြင့္ထုတ္ေျဖေလ်ာ့ခြင့္ နည္းပါးလာခ်ိန္မွာ ခင္ပြန္းသည္ေတြက လၻက္ရည္ဆိုင္မွာထိုင္ၿပီး အခ်ိန္းျဖဳန္းလည္း လူမႈဝန္းက်င္မွာ အျမင္ေကာင္းတယ္ ၊ အမ်ိဳးသားေတြ အရက္ဆိုင္သြားလည္း သင့္ေတာ္တယ္ ၊ ဘီယာဆိုင္သြားလည္း သင့္ေတာ္တယ္ ၊ အဆိုေတာ္မေတြ ပန္းကုန္းတက္စြပ္လည္း သင့္ေတာ္တယ္ ၊ ကာရာအိုေကဆိုင္သြားလည္း သင့္ေတာ္တယ္ ၊ အႏွိပ္ခန္းသြားလည္း သင့္ေတာ္တယ္ ျဖစ္ေနပါတယ္။ အိမ္မွာက်န္ခဲ့တဲ့ ဇနီးသည္ကေတာ့ ႐ုပ္ရွင္ကားေလးၾကည့္ ၊ သီခ်င္းေလးနားေထာင္ ၊ စာအုပ္ေလးဖတ္ ၊ တခုခုလုပ္စား ၊ ခင္ရာမင္ရာ အိမ္ေခၚရင္ေခၚ မေခၚရင္ ကိုယ္ကအိမ္လည္သြားေပါ့။ ဒါေတြကလည္း အားေနသူေတြမွ လုပ္ႏိုင္တာပါ။
ကိုယ္ဝန္လရင့္လာခ်ိန္ကေနစၿပီး ကိုယ့္စိတ္ဆႏၵဆိုတာေတြ ေနာက္ပို႔ထားရတာ မိန္းမသားတိုင္းလိုပါပဲ။ သားသမီးတာဝန္ ၊ ခင္ပြန္းတာဝန္ ၊ အိမ္ေထာင့္တာဝန္ ၊ စီးပြားေရးလိုအပ္ခ်က္ေတြအလယ္ အိမ္ရွင္မအမ်ားစုဟာ ထြက္ေပါက္မရွိ ပိတ္မိေနတတ္ပါတယ္။ သူတို႔ေတြရဲ႕ေျဖသိမ့္ရာက ခင္ပြန္းရဲ႕ နားလည္ေဖးမမႈ ၊ ႏိုင္သေလာက္ေလး ကူညီေပးမႈနဲ႔ သားသမီးေတြရဲ႕ သိတတ္မႈေလးေတြပဲ ျဖစ္ပါတယ္။
လူက စိတ္ေရာကိုယ္ပါ ထြက္ေပါက္မရွိ ပင္ပန္းေနခ်ိန္မွာ ကိုယ့္ကိုအိမ္အကူေလာက္သာ သေဘာထားတဲ့ခင္ပြန္း ၊ လိုအပ္ခ်ိန္မွအသံုးျပဳၿပီး မလိုရင္ ေခ်ာင္ထိုးထားတတ္တဲ့ခင္ပြန္း ၊ ေဖာက္ျပန္တဲ့ခင္ပြန္း ၊ ေလာင္းကစားမက္တဲ့ခင္ပြန္း ၊ မစြဲေကာင္းတာေတြ စြဲေနတဲ့ခင္ပြန္း စသျဖင့္ေသာ မၾကင္နာတတ္တဲ့ခင္ပြန္းေတြနဲ႔ တဘဝစာေရွ႕ဆက္ရတဲ့ အိမ္ေထာင္ရွင္မေတြရဲ႕ဘဝဟာ ကူကယ္ရာမဲ့တဲ့ဘဝပါ။ ေမၽွာ္လင့္ခ်က္မဲ့တဲ့ဘဝပါ။
ခင္ပြန္းက အရက္မူးလာရင္ တုတ္ထိုးအိုးေပါက္ ဟုတ္တာေရာ ၊ မဟုတ္တာေရာ ရမည္ရွာေျပာေနခ်ိန္မွာ ဇနီးသည္ကေတာ့ အမူးသမားနဲ႔ ဖက္ၿပိဳင္ေျပာလည္း သူကမူးၿပီးအိပ္ေပာ်္သြားလို႔ မနက္ေရာက္ရင္ ဘာမွျပန္မွတ္မိမွာမဟုတ္ဘူး။ ခံစားရမယ့္ဇနီးသည္သာ ခင္ပြန္းအမူးေျပသြားလည္း စိတ္ထဲကနာက်င္မႈေတြမေျပႏိုင္ ၊ အႀကိမ္မ်ားစြာခံစားရေလ စိတ္ဒဏ္ရာေတြက ရင့္သထက္ရင့္လာေလနဲ႔ နာက်ည္းလာတတ္တယ္။
ဇနီးသည္ဟာ စိတ္ေရာကိုယ္ပါ ပင္ပန္းဆင္းရဲေလ သူ႔ရဲ႕ သည္းခံႏိုင္ရည္အားဟာ က်ဆင္းလာေလ၊ ဇနီးသည္ဟာ ေဆြမ်ိဳးအသိုင္းအဝန္းနဲ႔ စီးပြားဥစၥာေတာင့္တင္းေလ ခင္ပြန္းသည္အေပၚ သည္းခံႏိုင္မႈ အားနည္းေလ ၊ ဇနီးသည္ဟာ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ယံုၾကည္မႈျမင့္မားေလ သည္းခံႏိုင္မႈ အားနည္းေလ ၊ မာနႀကီးေလ သည္းခံႏိုင္မႈနည္းေလ ၊ အတတ္ပညာနဲ႔ ဥာဏ္ပညာျမင့္မားေလ ခင္ပြန္းမပီသတဲ့ ခင္ပြန္းအေပၚကို သည္းခံႏိုင္မႈနည္းေလ ျဖစ္တတ္ပါတယ္။
မွားယြင္းတဲ့အိမ္ေထာင္ေရးႀကီးကေန ႐ုန္းထြက္ခ်င္သူေတြရွိေပမယ့္ ျမန္မာလူမႈဝန္းက်င္က တခုလပ္ခ်င္းတူေတာင္ အမ်ိဳးသမီးတခုလပ္ဆိုတာကို ပို႐ံႈ႕ခ်တယ္ ၊ အိမ္ေထာင္ဘက္ဆံုး႐ံႈးရသူခ်င္းအတူတူ မုဆိုးမဆို ပိုအထင္ေသးတယ္။ ဘာအေၾကာင္းေၾကာင့္ ဒီလိုျဖစ္ရတယ္ဆိုတာကို သံုးသပ္ဖို႔ထက္ ႐ံႈ႕ခ်ဖို႔က ေရွ႕ဆံုးကပါ။ လင္ကြဲ ၊ လင္ဆံုး အမ်ိဳးသမီးေတြကို လက္တဲြေခၚဖို႔သာ တြန္႔ဆုတ္ရင္ တြန္႔ဆုတ္မယ္။ အတင္းအဖ်င္းေျပာဖို႔ ၊ အထင္ေသးဖို႔ ၊ ႐ံႈ႕ခ်ဖို႔ဆိုရင္ အမ်ားစုက လက္တြဲညီၾကတယ္။
ဒါေတြေၾကာင့္ပဲ ျမန္မာအမ်ိဳးသမီးေတြဟာ ပတ္ဝန္းက်င္မ်က္ႏွာ ၊ မိဘေဆြမ်ိဳးမ်က္ႏွာ ၊ သားသမီးမ်က္ႏွာေတြ ငဲ့ေတြးၿပီး ကိုယ့္အေပၚမေကာင္းတဲ့လင္ေယာက်္ားကိုလည္း ဆက္ေပါင္းၾကတယ္။ ဆက္ၿပီး အႏွိပ္ဆက္ခံၾကတယ္။ ဒီအိမ္ေထာင္ဟာ မိုက္တြင္းတခုျဖစ္ဦးေတာ့ နက္သထက္နက္ေအာင္ တဆံုးတိုးဝင္ၾကတယ္။ အသက္ဆံုးလို႔ ဘဝဆံုးတဲ့အထိပဲ။
အမ်ိဳးသမီးေတြရဲ႕အခြင့္အေရးနဲ႔ ဘဝကို ျမန္မာႏိုင္ငံမွာ ဘယ္လိုျမႇင့္တင္ပါတယ္ေျပာေျပာ မယားကို႐ိုက္ၿပီးႏွိပ္စက္ေနတဲ့ လင္ေယာက်္ားကို မယားျဖစ္သူ အမႈမဖြင့္သေရြ႕ ဘယ္သူကမွ အလိုက္တသိ ဖမ္းဆီးအေရးယူမႈမျပဳဘူး။ တခါတေလ မယားက ရပ္ကြက္႐ံုးမွာတိုင္သည့္တိုင္ လင္မယားဘဲ သည္းခံလိုက္ပါဆိုတာနဲ႔ ျဖန္ေျဖတာေတြရွိတယ္။ မိဘေတြဖြင့္ေျပာရင္ လင္နဲ႔မယားဒီလိုပဲ ထူေထာင္ၿပီးသားအိမ္ေထာင္ မကြဲေကာင္းဘူး။ ငဲ့ညႇာေထာက္ထားစရာေတြရွိတယ္။ သည္းခံလက္စနဲ႔ ဆက္သည္းခံလိုက္ပါဆိုတဲ့ စကားေတြနဲ႔ အမ်ိဳးသမီးေတြဟာ အခြင့္အေရး ဆံုး႐ံႈးေနၾကတယ္။
စကၤာပူလိုႏိုင္ငံမ်ိဳးမွာေတာင္မွ သူ႔အိမ္ထဲသူ ႐ုန္းရင္းဆန္ခတ္သံေတြ က်ယ္က်ယ္ေလာင္ေလာင္ ၾကားေနၿပီဆိုရင္ မျဖစ္သင့္တာမျဖစ္ေအာင္ ပတ္ဝန္းက်င္က ရဲစခန္းကို သတိေပးတယ္။ ရဲေတြက မိနစ္ပိုင္းအတြင္းေရာက္လာၿပီး အေျခအေနကို စစ္ေဆးတယ္။ အားနည္းတဲ့သူဘက္က ဥပေဒအတိုင္းရပ္တည္တယ္။ ကာယကံရွင္ေတြ ျဖစ္ခ်င္တာေတြနဲ႔ ျဖစ္သင့္တာေတြကို ၾကားကဝင္ေဆြးေႏြးေပးတယ္။ အမ်ိဳးသမီးေတြနဲ႔ ကေလးသူငယ္ေတြ ၊ သက္ႀကီးရြယ္အိုေတြရဲ႕ ရပိုင္ခြင့္ဆိုတာကို အကာအကြယ္ေပးတယ္။ ျမန္မာႏိုင္ငံမွာေတာ့ “ပဲႀကီးေလွာ္ၾကား ဆားဝင္မညပ္ဘူး ၊ ဓါးခုတ္ရာ လက္ဝင္မ႐ႈိဘူး ၊ ၾကားသံုးၾကား မဝင္ဘူး” ဆိုတဲ့ ခံယူခ်က္ေတြေၾကာင့္ အမ်ိဳးသမီးေတြနဲ႔ ကေလးသူငယ္ေတြ ၊ သက္ႀကီးရြယ္အိုေတြရဲ႕ အခြင့္အေရးေတြဟာ ဆံုး႐ံႈးသထက္ ဆံုး႐ံႈးလာတာပါ။
ဒီစာဖတ္ၿပီးရင္ အားႏြဲ႔တဲ့ အမ်ိဳးသမီးေတြရဲ႕ဘဝကို စာနာႏိုင္ပါေစ ။ ေရြးခ်ယ္ခြင့္နည္းတဲ့ အမ်ိဳးသမီးေတြရဲ႕ဘဝကို နားလည္ႏိုင္ပါေစ။ ေပးဆပ္မႈႀကီးတဲ့ အမ်ိဳးသမီးေတြရဲ႕ဘဝကို ငဲ့ညႇာႏိုင္ပါေစ။ သနားညႇာတာမႈေတြနဲ႔ အားႏြဲ႔တဲ့ အမ်ိဳးသမီးေတြအေပၚ ေဖးမႏိုင္ပါေစ။
ရတု (Burmesehearts.com)