class="post-thumbnail open-lightbox" href>
(၁၅)လအရြယ္ကေလး၏ ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္မႈ
တခ်ိဳ႕ကေလးေတြဟာ (၁၇)လ ၊ (၁၈)လအထိ လမ္းေလၽွာက္ေနာက္က်တတ္ေပမယ့္ ကေလးအမ်ားစုဟာ ဒီအရြယ္မွာ လမ္းေလၽွာက္တတ္ေနပါၿပီ။ သူတို႔ဟာ လက္ကေလးပိုက္လို႔ပဲျဖစ္ျဖစ္ ၊ သူ႔လက္ေမာင္းသူ ျပန္ကိုင္လို႔ပဲျဖစ္ျဖစ္ က်က်နန ဟန္ခ်က္ညီညီ လမ္းေလၽွာက္တတ္ဖို႔ ႀကိဳးစားရင္း လမ္းေကာင္းေကာင္းေလၽွာက္တတ္လာပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ခပ္သြက္သြက္ ေလၽွာက္ႏိုင္ေအာင္လည္း သူတို႔ ႀကိဳးစားေနပါၿပီ။ ဒီလိုခပ္သြက္သြက္ ေလၽွာက္တတ္လာတဲ့ေနာက္တဆင့္မွာ ေျပးေတာ့မွာေပါ့။
သူခပ္သြက္သြက္ လမ္းေလၽွာက္တတ္ေအာင္ က်င့္ေပးမယ္ဆိုရင္ လဲက်ရင္မနာတဲ့ပတ္ဝန္းက်င္မွာ သူ႔ေနာက္လိုက္ဖမ္းတဲ့သူအျဖစ္ ဟန္ေဆာင္ကစားႏိုင္ပါတယ္။ သူ႔ေနာက္လိုက္ဆြဲတဲ့ သူႏွစ္သက္ရာသတၱဝါ (ေခြး ၊ ေၾကာင္ အစရွိသျဖင့္) ဟန္ေဆာင္ၿပီး လိုက္ဖမ္းမယ္ဆို သူဟာ စိတ္လႈပ္ရွားစြာ ေျခလွမ္းေတြ ခပ္သြက္သြက္ လႈပ္ရွားဖို႔ ႀကိဳးစားမွာျဖစ္ပါတယ္။ ဒီကတဆင့္ ေျခေခ်ာင္းေတြ ၊ ေျခဖဝါးေတြ ပိုမိုသန္မာလာၿပီး ခပ္ျမန္ျမန္လႈပ္ရွားလာမယ္ ၊ ေျပးလႊားကစားလာႏိုင္မွာျဖစ္ပါတယ္။
ဒီအရြယ္မွာ အႀကိဳက္ဆံုးကစားစရာေတြဟာ တုတ္တပ္တြန္းကစားရတဲပစၥည္းေတြ (ဥပမာ မီးပံုးေလးေတြ တြန္းေလၽွာက္တာမ်ိဳး) နဲ႔ ဆြဲကစားရတဲ့ပစၥည္းေလးေတြ (ႀကိဳးတပ္ထားတဲ့ လွည္းကေလးေတြဆြဲကစားတာမ်ိဳး)ကို အေတာ္ႏွစ္သက္သေဘာက်ေနမွာပါ။ ဒီအရြယ္ကေလးေတြဟာ ပစၥည္းေတြကို ေကာင္းမွန္း ၊ ဆိုးမွန္းနားမလည္ဘဲ ၾကမ္းေပၚပစ္ခ်တတ္ပါတယ္။ ဒါဟာ ကမာၻေျမရဲ႕ဆြဲငင္အားကို စူးစမ္းေနတာပါ။ သူ႔လက္ကလႊတ္ခ်လိုက္တဲ့ပစၥည္းဟာ ေအာက္ကိုက်သြားပံု ၊ လိမ့္တတ္တဲ့ပစၥည္းေတြ လိမ့္သြားပံု ၊ ကြဲတတ္တဲ့ပစၥည္းေတြ ကြဲသြားပံု စသျဖင့္ဟာ သူ႔အတြက္ စိတ္ဝင္စားစရာခ်ည္းပါပဲ။
သူ႔လက္က လႊတ္ခ်လိုက္တဲ့ပစၥည္းဟာ ဘာလို႔ အေပၚတက္မသြားဘဲ ေအာက္က်သြားတတ္တာလဲဆိုတာ သူေတြးေနႏိုင္ပါတယ္။ အိမ္ထဲမွာရွိေနရင္ ႀကိဳးရွည္ရွည္ဆြဲထားတဲ့မိုးပ်ံပူေဖာင္းေလးေတြရယ္ ၊ ေဘာလံုးေလးေတြရယ္ကို သူ႔အနီးဝန္းက်င္ (ကိုယ့္မ်က္စိေအာက္) ထားေပးမယ္ဆိုရင္ သူ႔လက္ကလႊတ္လိုက္တဲ့ ပစၥည္းခ်င္းအတူတူ တခ်ိဳ႕က ေအာက္ကိုဆင္းလိမ့္သြားၿပီး တခ်ိဳ႕က အေပၚတက္သြားရတဲ့ သေဘာသဘာဝကို စိတ္ဝင္တစားေလ့လာရင္း ကစားေနမွာျဖစ္ပါတယ္။
ဒီအရြယ္မွာ အေမ့လက္ကိုင္အိတ္ထဲက ပစၥည္းေတြ ၊ ေသာ့ေတြ ၊ အလွျပင္ပစၥည္းကိရိယာေတြ ၊ တိုလီမုတ္စဆိုတဲ့ အိမ္မွာရွိတဲ့ ပစၥည္းအရာမွန္သမၽွကို လိုခ်င္ ၊ ေဆာ့ခ်င္ ၊ ကိုင္ခ်င္လာၿပီျဖစ္တဲ့အတြက္ သူ႔ပစၥည္းသီးသန္႔အေနနဲ႔ ဒီလိုအရာေတြကို စုေပးထားႏိုင္ရင္ ကိုယ္သံုးေနတဲ့ပစၥည္းေတြ သူဖ်က္စီးပစ္ႏိုင္တဲ့ရန္က ကာကြယ္ႏိုင္ပါတယ္။ ဥပမာ ကိုယ္မသံုးတဲ့ ပိုက္ဆံအိတ္ထဲ သူစိတ္ဝင္စားတဲ့ ပလပ္စတစ္ေသာ့ေတြ ၊ တိုလီမုတ္စပစၥည္းေလးေတြ သူကစားဖို႔ ထည့္ထားေပးမယ္ဆိုရင္ ကစားစရာပံုးထဲက ယူကစားရတဲ့ ခံစားခ်က္နဲ႔ ပိုက္ဆံအိတ္ထဲက သူစိတ္ဝင္စားရာ ပစၥည္းေလးေတြ ထြက္လာတတ္တဲ့ခံစားမႈ ကြာျခားၿပီး စိတ္ဝင္စားစရာတမ်ိဳး ျဖစ္ေနႏိုင္ပါတယ္။
ဒီအရြယ္မွာ သူဆိုလိုတာကို ေကာင္းစြာမေျပာျပႏိုင္ေသးတာမို႔ သူ႔လက္ညႇိဳးတစ္ေခ်ာင္းဟာ ဟိုထိုး ၊ ဒီထိုးနဲ႔ သူလိုခ်င္တာ ၊ သူဆိုလိုတာေတြကို ျပသေနမွာပါ။ ဒါေၾကာင့္ သူနားလည္တာကို ေကာင္းေကာင္း လက္ညႇိဳးထိုးျပႏိုင္ၿပီျဖစ္တဲ့ သူနဲ႔အတူရွိေနခ်ိန္မွာ သူ႔ကို စာဖတ္ျပရင္းနဲ႔ ေၾကာင္ႀကီး ဘယ္မွာလဲ ၊ ငွက္ကေလးကိုေတြ႔လား ၊ ဝုတ္ဝုတ္ႀကီးကေကာ ဘယ္မွာလဲ စသျဖင့္ ကေလးရဲ႕ မ်က္စိရွင္သိတတ္မႈဥာဏ္ကေလးကို သူ႔လက္ညႊန္းနဲ႔ ညႊန္ျပေစရင္း ေလ့က်င့္ေပးႏိုင္ပါတယ္။
ဒီအရြယ္မွာ အစားအစာ စေခ်းမ်ားႏိုင္ပါတယ္။ အစာေရြးစားတဲ့သေဘာေပါ့။ သူႀကိဳက္တာေတြခ်ည္း ေကၽြးတာလိုမ်ိဳးမဟုတ္ဘဲ အျခားစားသင့္တဲ့ ဟင္းသီးဟင္းရြက္ ၊ အသီးအႏွံဆိုတာေတြနဲ႔ သူ႔ႀကိဳက္တဲ့အစာေတြ ပန္းကန္ထဲထည့္ၿပီး သူ႔ကို ရက္သတၱပတ္ တပတ္တန္သည္ ႏွစ္ပတ္တန္သည္ မိတ္ဆက္ေကၽြးေပးပါ။ ျမင္တာ ၊ စားတာ အသားက်သြားရင္ သူဟာ ဒီအစာေတြကို စားခ်င္စားလာမွာျဖစ္ပါတယ္။ အစာသစ္ကို မိတ္ဆက္တဲ့ကေလးတိုင္း ဒီလိုျငင္းဆိုတတ္ၾကတာမို႔ တခါ ၊ ႏွစ္ခါ ေကၽြး႐ံုနဲ႔ သူမစားဘူးလို႔ လက္ေလၽွာ ့မသြားပါနဲ႔။
ေလ့လာစမ္းစစ္မႈေတြအရ သံုးႏွစ္ေအာက္ကေလးငယ္ေတြဟာ ဘယ္လိုပဲအစာေခ်းမ်ားေပမယ့္ အေမတိုက္ေနတဲ့ ႏို႔ရယ္ ၊ စားေသာက္ေနတဲ့ အစားအစာေတြရယ္ကေနၿပီးေတာ့ သူတို႔အတြက္လိုအပ္တဲ့ အစာအာဟာရကို ရရွိေနတယ္လို႔ ေလ့လာေတြ႔ရွိရပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ အာဟာရရွိတဲ့အစာေတြကို ပံုစံအမ်ိဳးမ်ိဳးေျပာင္းၿပီး ေကၽြးႏိုင္ပါတယ္။ ဒီလိုခ်က္ျပဳတ္ေကၽြးလို႔မစားရင္ အသြင္တမ်ိဳးေျပာင္းၿပီး လုပ္ေကၽြးၾကည့္ပါ။ ဥပမာ – ထမင္းျဖဴ အစားနည္းရင္ ထမင္းေၾကာ္ ၊ ညႇပ္ေခါက္ဆြဲေၾကာ္ ၊ မုန္႔ဟင္းခါး ၊ ၾကာဇံေၾကာ္စသျဖင့္ ဆန္နဲ႔လုပ္တဲ့မုန္႔နဲ႔ အစားအစာေတြကို သူ႔ကိုေကၽြးမယ္ဆိုရင္ ဆန္ကေနရတဲ့ အာဟာရဓါတ္ကို တနည္းတဖံု သူရသြားမွာပါ။ စားျဖစ္ဖို႔ပဲလိုတာေလ။
သံုးႏွစ္ေအာက္အရြယ္ေတြဟာ ပါးစပ္ထဲကို ေတြ႔ရာျမင္ရာေတြ ေကာက္ထည့္တတ္တဲ့အက်င့္ရွိတာမို႔ ပါးစပ္ထဲပစၥည္းေတြစထည့္တဲ့ သြားေပါက္တတ္ခါစ ဝမ္းလ်ားေမွာက္အရြယ္ကေနစၿပီး သူ႔ကို မ်က္ေျချပတ္လို႔မရပါဘူး။ တစ္ရွဴ းအူတိုင္ အေခါင္းေပါက္ေလးထဲ ဝင္သမၽွပစၥည္းအရြယ္အစားေတြ သူ႔ပတ္ဝန္းက်င္ကေန ဖယ္ထားရမွာျဖစ္သလို သူ႔လက္ထဲေရာက္သြားသမၽွအရာေတြကို မ်က္လံုးေဒါက္ေထာက္ၾကည့္ၿပီး သူ႔ပါးစပ္ထဲမထည့္ခင္ အခ်ိန္မီ ဖယ္ရွားႏိုင္မွ ျဖစ္မွာပါ။
ကၽြန္မ သမီးတုန္းက ဒီလိုမ်က္လံုးေဒါက္ေထာက္ သတိထားတဲ့ၾကားထဲက ကိုက္ဖဲ့ႏိုင္တဲ့ပစၥည္းေတြကို ကိုက္ဖဲ့ပစ္ရင္း အလစ္မွာ ဝါးေနတာ ၊ ႏွာေခါင္းေပါက္ထဲ ထိုးထည့္တာေတြ လုပ္တတ္ပါေသးတယ္။ သူတို႔ သြားအသစ္ေတြ ေပါက္ခ်င္ေနၿပီဆို ဒီလိုကိုက္ဖဲ့ဝါးစားခ်င္စိတ္ေတြ ထိန္းမႏိုင္ ၊ သိမ္းမရ ေပၚေနတတ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ပစၥည္းႀကီးႀကီးမားမားပဲေလ ကေလးအတြက္ အႏၱရာယ္မရွိေလာက္ပါဘူးလို႔ ကိုယ္ထင္ေပမယ့္ သံုးႏွစ္ေအာက္ကေလးကို သူ႔အတိုင္းကစားလ်က္ လႊတ္မထားဘဲ သူဘာလုပ္ေနတယ္ ၊ ဘာကိုင္ေနတယ္ဆိုတာ အၿမဲလို မ်က္လံုးေဒါက္ေထာက္ၾကည့္ႏိုင္ပါမွ ကေလးအႏၱရာယ္ကင္းမွာျဖစ္ပါတယ္။
ရတု (Burmesehearts.com)