ကေလးငယ္တို႔၏ ကိုယ္စိတ္အမွန္ဖြံ႔ၿဖိဳးမႈ

ေနာက္ပိုင္းပို႔စ္ေတြမွာ ကေလးငယ္ေတြရဲ႕  ဖြံ႔ၿဖိဳးမႈအေျခအေနကို အဆင့္ဆင့္ ေရးသားသြားမွာျဖစ္တဲ့အတြက္ ကေလးငယ္တို႔ရဲ႕ ကိုယ္စိတ္ဖြံ႔ၿဖိဳးမႈ အမွန္ကို နားလည္ထားဖို႔ အေရးႀကီးတာမို႔ ဒီပို႔စ္ကို ေရွ႕ေျပးအေနနဲ႔ ေရးသား ေဖာ္ျပလိုက္ပါတယ္။

ယခုေရးသားမည့္ပို႔စ္ဟာ ကေလးအထူးကုသမားေတာ္ႀကီး ဦးတင္ဦး M.B.B.S., F.R.C.P.(E), D.C.H. မွတ္တမ္းလုပ္ၿပီး ေရးသားေဖာ္ျပခဲ့တဲ့ ကေလးႏွင့္အာဟာရစာအုပ္မွ ကေလးငယ္တို႔၏ ကိုယ္စိတ္အမွန္ဖြံ႔ၿဖိဳးမႈကို ဆရာႀကီးရဲ႕ အာေဘာ္အတိုင္း ေကာက္ႏႈတ္ေဖာ္ျပေပးလိုက္တာျဖစ္ပါတယ္။

ကေလးေတြ ဘယ္အခ်ိန္ကတည္းက စတင္ဖြံ႔ၿဖိဳးလာခဲ့သလဲဆိုရင္ မိခင္ဝမ္းထဲမွာ သေႏၶတည္တဲ့အခ်ိန္ကစၿပီး တဆင့္ၿပီးတဆင့္ ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္လာတာျဖစ္ပါတယ္။ ကေလးေတြ ဖြံ႔ၿဖိဳးႀကီးထြားလာတာဟာ အစီအစဥ္အားျဖင့္တူေပမယ့္ ကေလး တစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦး ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္မႈႏႈန္းကေတာ့ မတူညီၾကပါဘူး။

ဘာေၾကာင့္ ကေလးဖြ႔ံၿဖိဳးမႈေတြဟာ အစီအစဥ္အားျဖင့္ တူသလဲဆိုရင္ ကေလးတိုင္း ေခါင္းေထာင္ၿပီးမွ ထိုင္ႏိုင္လာၾကတာျဖစ္ပါတယ္။ ေခါင္းမေထာင္ႏိုင္ေသးဘဲနဲ႔ ကေလးဟာ မထိုင္ႏိုင္ေသးပါဘူး။ တနည္းအားျဖင့္ ဇက္မခိုင္ေသးတဲ့ကေလးဟာ ေခါင္းေထာင္တဲ့အဆင့္ကိုေက်ာ္ၿပီး ထိုင္ႏိုင္တဲ့အဆင့္ကို ခုန္မသြားပါဘူး။ ဒီအတိုင္းပဲ ထိုင္ႏိုင္ၿပီးမွ လမ္းေလွ်ာက္ႏိုင္မွာျဖစ္ပါတယ္။

ကေလး တစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦး ဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္မႈႏႈန္း မတူဘူးဆိုတာကေတာ့ တခ်ိဳ႕ကေလးေတြဟာ ဖြံ႔ၿဖိဳးမႈ အနည္းငယ္ေစာတာ ၊ အနည္းငယ္ေနာက္က်တာေတြ ျဖစ္တတ္တယ္လို႔ ဆိုလိုတာပါ။ ဥပမာ ေလးလအရြယ္မွာ ကေလးဟာ ဇက္ခိုင္တယ္လို႔ ေယဘူယ်ေျပာေပမယ့္ ေလးလထက္ေစာၿပီး ေခါင္းခိုင္လာတဲ့ကေလးရွိသလို ေလးလထက္ ေနာက္က်ၿပီးမွ ေခါင္းခိုင္လာတဲ့ ကေလးလည္း ရွိႏိုင္ပါတယ္။

တစ္လတည္း ၊ တစ္ရက္တည္း ေမြးတဲ့ ကေလးခ်င္းအတူတူ ဖြံ႔ၿဖိဳးမႈေစာတာ ၊ ေနာက္က်တာဟာ ကေလး တစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦး ဖြံ႔ၿဖိဳးမႈႏႈန္း မတူညီၾကလို႔ျဖစ္ပါတယ္။

ကေလး တစ္ဦးနဲ႔တစ္ဦး ဖြံ႔ၿဖိဳးမႈႏႈန္းေတြဟာ ေအာက္ပါအခ်က္ေတြအေပၚ မူတည္ၿပီးေတာ့ ကြဲျပားသြားၾကတာျဖစ္ပါတယ္။

၁။ မိဘ မ်ိဳး႐ိုးဗီဇ

၂။ ကေလးငယ္၏ ပင္ကိုစိတ္ ဗီဇ

၃။ အာဟာရ

၄။ ပတ္ဝန္းက်င္ အေတြ႔အႀကံဳရရွိမႈ

၅။ ေရာဂါမ်ား

ကေလးဟာ မိဘမ်ိဳးရိုးဗီဇေၾကာင့္ ဖြံ႔ၿဖိဳးမႈ ျမန္တာ ၊ ေနာက္က်တာ ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ မိမိရဲ႕႕႕ ပထမကေလး ဖြံ႔ၿဖိဳးမႈျမန္ရင္ ေနာက္ကေလးေတြလည္း ဖြ႔ံၿဖိဳးမႈႏႈန္း ျမန္ႏိုင္ပါတယ္။

တခိ်ဳ႕ကေလးေတြက်ေတာ့ ၎တို႔ရဲ႕ ပင္ကိုစိတ္ဗီဇေၾကာင့္ ဖြံ႔ၿဖိဳးမႈ ေႏွးတာ ၊ ျမန္တာ ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ အဲဒီလိုကေလးေတြကေတာ့ လမ္းေလွ်ာက္လိုစိတ္ ၊ စကားေျပာလိုစိတ္နည္းၿပီး ပင္ကိုယ္စ႐ိုက္ေၾကာင့္ အထိုင္ ၊ အထ ၊ အေျပာအဆို ေႏွးတတ္ပါတယ္။

မိခင္ကိုယ္ဝန္ေဆာင္ခ်ိန္ကစလို႔ ကေလးေမြးဖြားလာၿပီး ကေလးရဲ႕့ဘဝတေလ်ာက္ အာဟာရဓါတ္ျပည့္ဝစြာ ရရွိမယ္ဆိုရင္ ဖြံ႔ၿဖိဳးမႈ ပံုမွန္ျဖစ္ႏိုင္ေပမယ့္ အာဟာရဓါတ္ခ်ိဳ႕တဲ့ခဲ့မယ့္ဆိုရင္ေတာ့ ကေလးရဲ႕ဖြံ႔ၿဖိဳးမႈ ေနာက္က်တတ္ပါတယ္။

တခါတရံမွာေတာ့ ကေလးဟာ ၎ရဲ႕ပတ္ဝန္းက်င္ေၾကာင့္ ဖြ႔ံၿဖိဳးမႈ ေနာက္က်တာ ျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။ ကေလးတစ္ေယာက္ လမ္းေလွ်ာက္ရမယ့္အခ်ိန္မွာ လမ္းေလွ်ာက္ခြင့္မေပးဘဲ လူႀကီးမိဘနဲ႔ အဘိုးအဘြားေတြက ခ်ီထားမယ္ဆိုရင္ ကေလးဟာ လမ္းေလွ်ာက္တဲ့ေနရာမွာ ဖြံ႔ၿဖိဳးမႈေနာက္က်ႏိုင္ၿပီး ကေလးစကားေျပာရမယ့္အခ်ိန္မွာ လူႀကီးမိဘေတြက ကေလးကို မျမႇဴဘူး ၊ မေျပာဘူးဆိုရင္လည္း စကားေျပာတဲ့ဖြံ႔ၿဖိဳးမႈဟာ ပံုမွန္ထက္ ေနာက္က်ႏိုင္ပါတယ္။

ကေလးဟာ အဆုတ္ေရာဂါ ၊ အာဟာရခ်ိဳ႕တဲ့ေရာဂါ ၊ ႏွလံုးေရာဂါ ၊ ဝမ္းတြင္းပါေရာဂါနဲ႔ ကူးစက္ေရာဂါေတြကို ရက္ရွည္လမ်ား ခံစားရရင္ ကေလးရဲ႕ဖြံ႔ၿဖိဳးမႈ ေနာက္က်ႏိုင္သလို ကေလးမွာ နာတာရွည္ေရာဂါရွိရင္လည္း ကေလးဟာ ဖြံ႔ၿဖိဳးမႈ ေနာက္က်ႏိုင္ပါတယ္။

ဒီလို ေနာက္က်ႏိုင္တာေတြဟာ နည္းနည္းေနာက္က်တာ စိုးရိမ္စရာမဟုတ္ေပမယ့္ ပံုမွန္ဆို ေျခာက္လအရြယ္မွာ ထိုင္ရမယ့္ကေလးဟာ ရွစ္လ ၊ ကိုးလ ေရာက္တဲ့အထိ မထိုင္ေသးဘူးဆိုရင္ေတာ့ ပံုမွန္ထက္ အေတာ္ေနာက္က်ေနၿပီမို႔ ကၽြမ္းက်င္ရာ ကေလးဆရာဝန္ႀကီးေတြနဲ႔ ေဆြးေႏြးျပသသင့္ပါတယ္။

မိဘမ်ားသတိျပဳရမွာက ကေလးရဲ႕ ပံုမွန္ ကိုယ္ကာယဖြံ႔ၿဖိဳးတိုးတက္မႈဟာ ေစာၿပီးဖြံ႔ၿဖိဳးတာနဲ႔ ကေလးရဲ႕ အသိဥာဏ္ ပိုထက္ျမက္မွာမဟုတ္ဘဲ ကိုယ္ကာယဖြံ႔ၿဖိဳးမႈေနာက္က်တဲ့ကေလးဟာ အသိဥာဏ္ထိုင္းမႈိင္းတာ မဟုတ္ပါဘူး။ ကိုယ္ကာယဖြ႔ံၿဖိဳးမႈ ေစာတာ ၊ ေနာက္က်တာဟာ အသိဥာဏ္ ထက္ျမက္တာ ၊ ထိုင္းမႈိင္းတာနဲ႔ မဆိုင္ပါဘူး။

ရတု (Burmesehearts.com)