ကိုယ္ဝန္ေဆာင္သည္ ၊ မီးေနသည္ ၊ ႏို႔တိုက္မိခင္ ႏွင့္ ကေလးမ်ားအတြက္ အစာအာဟာရ အပိုင္း(၂)

ကိုယ္ဝန္ေဆာင္မိခင္နဲ႔ ကေလးႏို႔တိုက္မိခင္ေတြကိုယ္တိုင္က အစားေရွာင္ရင္း အာဟာရဓါတ္ခ်ိဳ႕တဲ့လာေတာ့ ဒီမိခင္ရဲ႕ အာဟာရဓါတ္ကိုမွ မွီတြယ္အားထားေနရတဲ့ ကေလးေတြဟာ သန္စြမ္း က်န္းမာလာႏိုင္ပါေတာ့မလား။ သူတို႔ေတြဟာလည္း အာဟာရဓါတ္ ခ်ိဳ႕တဲ့လာပါတယ္။

ေရွး႐ိုးအယူအဆေတြျဖစ္တဲ့ ငွက္ေပ်ာသီးစားလို႔ ကေလးခၽြဲထတယ္ ၊ ပဲစားရင္ ဝမ္းသက္တယ္ ၊ အသားငါးစားရင္ သန္ထတယ္ ၊ ဘဲဥ ၾကက္ဥေတြစားရင္ ဝမ္းပုပ္တယ္ စသျဖင့္ေသာ အယူအဆေတြဟာ မမွန္ကန္ပါဘူး။

ၾကက္ဥေကၽြးလိုက္လို႔ ကေလးဝမ္းကိုက္ရျခင္း မဟုတ္ပါ။ ဝမ္းကိုက္ျခင္းဟာ ဝမ္းကိုက္ပိုးနဲ႔ ဘက္တီးရီးယားပိုးတို႔ေၾကာင့္ျဖစ္ၿပီး ၾကက္ဥစားလို႔ ဝမ္းကိုက္ျခင္းမဟုတ္ပါ။ တကယ္လို႔ ပူပူေႏြးေႏြး ေၾကာ္ ၊ ခ်က္ထားတဲ့ ၾကက္ဥကို မစားဘဲ ေအးမွစားမယ္ ၊ ေနာက္ေန႔မွစားမယ္ဆိုရင္ေတာ့ ေၾကာ္ ၊ ခ်က္ထားတဲ့ ၾကက္ဥေပၚ ဝမ္းကိုက္ပိုးရွိေနတဲ့ ယင္နားတဲ့အခါ စားသူဟာ ဝမ္းကိုက္ေဝဒနာ ခံစားရမွာပါ။ မသန္႔ရွင္းတဲ့ေနရာေတြ ၊ မစင္ေတြေပၚမွာ နားလာခဲ့တဲ့ယင္က ဒီၾကက္ဥအေပၚမွမဟုတ္ပဲ ဘယ္အစာေပၚနားနား ဒီအစာကို စားမိတဲ့သူက ဝမ္းကိုက္ေရာဂါေဝဒနာကို ခံစားရမွာပါ။ ဒါဟာ ၾကက္ဥေၾကာင့္ ဝမ္းကိုက္တာ မဟုတ္ပါဘူး။ စားတဲ့အစာဟာ မသန္႔ရွင္းလို႔ ၊ ယင္နားစာမို႔လို႔ျဖစ္ပါတယ္။

ကေလးကို ဂလူးကို႔စ္တိုက္လို႔ အားပိုျဖစ္မယ္လို႔ထင္ရင္ မွားပါတယ္။ ဂလူးကို႔စ္ဟာ အားေဆးမဟုတ္ပါ။ ဂလူးကို႔စ္ဟာ သၾကားျဖစ္ၿပီး သၾကား ၊ ႀကံသကာ ၊ ထန္းလ်က္ ဘာစားစား လူ႔ခႏၶာကိုယ္ထဲ ေရာက္သြားရင္ ဂလူးကို႔စ္ ျဖစ္သြားတာပါ။ ဂလူးကို႔စ္ေသာက္သူဟာ အျခား သၾကား ၊ ႀကံသကာ ၊ ထန္းလ်က္စားသူေတြမ်ားနည္းတူ အင္အားဓါတ္ရရွိပါတယ္။ အဲဒါေတြထက္ ထူးၿပီး အင္အား မျဖစ္ပါ။ ဒါေပမယ့္ ကေလးအားရွိမယ္ထင္ၿပီး ဂလူးကို႔စ္ကိုမွ ေရရွည္တိုက္သူေတြဟာ ဂလူးကို႔စ္ကို တာရွည္ထားလို႔ လိုလာပါတယ္။ ဒီလိုတာရွည္ထားတဲ့အခါမွာ ေလမသလပ္ဖို႔ ၊ ေရေငြ႔မထိဖို႔လိုပါတယ္။ ဒီလိုမွမဟုတ္ရင္ ဂလူးကို႔စ္ဟာ ဓါတ္ေျပာင္းလဲၿပီး ေသာက္မိသူကို ဝမ္းသြားေစပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ ဂလူးကို႔စ္အမႈန္႔ကို ေရေဖ်ာ္ၿပီး သန္႔သန္႔ထားေပမယ့္ တပတ္ေလာက္ထားခဲ့ရင္လည္း ဒီအရည္ေသာက္တဲ့ ကေလးဟာ ဝမ္းသြားပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ မိုးတြင္းမွာ ဂလူးကို႔စ္ကို ေရေငြ႔မထိေအာင္ ၊ ေလမသပ္ေအာင္ထားဖို႔ ခက္ခဲတဲ့အျပင္ ဂလူးကို႔စ္ေဖ်ာ္တဲ့သူက သူ႔အခ်ိဳးအစားအတိုင္း မေဖ်ာ္ရင္လည္း ေသာက္မိသူကို ဝမ္းသြားေစပါတယ္။ ေရ တစ္ရာစီစီမွာ ဂလူးကို႔စ္ ငါးရာခိုင္ႏႈန္းထည့္ရတာကို ေစတနာပိုၿပီး (၁၀)ရာခိုင္ႏႈန္းေက်ာ္ေက်ာ္ ထည့္ရင္လည္း ေသာက္မိသူကို ဝမ္းသြားေစပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကေလးအားျဖစ္ေစခ်င္တယ္ဆို အထားအသို ၊ အေဖ်ာ္အခ်ိဳးအစား မလြယ္ကူလွတဲ့ ဂလူးကို႔စ္အစား လြယ္လြယ္ကူကူျဖစ္တဲ့ အခ်ိဳရည္နဲ႔ သၾကား ၊ ႀကံသကာ ၊ ထန္းလ်က္ စတဲ့ အခ်ိဳေတြကို ေကၽြးႏိုင္ပါတယ္။ ဒါေတြ မစားႏိုင္တဲ့ လူမမာ ၊ ကေလးငယ္ေတြမို႔ ဆရာဝန္က ညႊန္ၾကားလို႔ဆိုရင္ေတာ့ တမ်ိဳးေပါ့။

ကေလးအေမျဖစ္သူ သရက္သီးစားလို႔ ၊ မုန္႔ဟင္းခါးစားလို႔ ႏို႔စို႔ကေလး ဝမ္းသြားသည္ဆိုျခင္းမွာ မမွန္ပါ။ ဒီအစာေတြေၾကာင့္ဝမ္းသြားရင္ အစားေတြကို တိုက္႐ိုက္စားသံုးခဲ့တဲ့ မိခင္က ဝမ္းသြားရမွာပါ။ မိခင္က ဝမ္းမသြားပဲ ကေလးဝမ္းသြားတယ္ဆိုရင္ ကေလးဟာ အျခားအေၾကာင္းေၾကာင့္ ၊ ပါးစပ္ထဲ ဝမ္းသြားေစတဲ့ ေရာဂါပိုးကပ္ၿငိေနတဲ့ အရာတစ္ခုခု ထည့္မိလို႔ ဝမ္းသြားတာပါ။ ေနာက္ဆံုး ဒီအစာေတြစားၿပီး အေမ ဝမ္းသြားမယ္ဆိုရင္ေတာင္ အေမ့ႏို႔စို႔တဲ့ ကေလးဟာ ဒီအစာေတြေၾကာင့္ ဝမ္းသြားတာမဟုတ္ဘဲ ေရအိမ္ထဲကထြက္လာတဲ့အေမက လက္ကို ဆပ္ျပာနဲ႔ စင္စင္ မေဆးခဲ့လို႔ ကေလးကိုႏို႔တိုက္တဲ့အခါ ဒီလက္မွာ ကပ္ၿငိေနတဲ့ ေရာဂါပိုးေတြက ကေလးပါးစပ္ထဲ ေရာက္သြားရာကတဆင့္ ကေလးဝမ္းသြားတာပဲ ျဖစ္မွာပါ။ မိခင္စားလိုက္တဲ့ အစားအစာေတြဟာ ႏို႔ထဲကို တိုက္႐ိုက္မေရာက္ပါဘူး။ မိခင္စားလိုက္တဲ့အစာေတြဟာ မိခင္ဝမ္းထဲမွာ အာဟာရဓါတ္အျဖစ္ ေျပာင္းလဲၿပီး အဆင့္ဆင့္ ဓါတ္ေျပာင္းလဲမႈေတြ ျဖစ္ၿပီးမွ ႏို႔ရည္အျဖစ္ ကေလးက ေသာက္စို႔ရတာပါ။ ဒါေၾကာင့္ မိခင္ရဲ႕ႏို႔ရည္ဟာ မိခင္ဘာစားစား ေရာဂါပိုးမႊားတို႔ ကင္းစင္ပါတယ္။ အာနိသင္ျပင္းတဲ့ ေဆးဝါးေတြကို အေမက ေသာက္သံုးမယ္ဆိုရင္ေတာ့ အေမေသာက္သံုးလိုက္တဲ့ ေဆးအာနိသင္ဟာ ႏို႔ကေနတဆင့္ ကေလးဆီကို ေရာက္ရွိသြားမွာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ႏို႔တိုက္မိခင္ကိုယ္တိုင္က ေဆးဝါးေတြ ေသာက္သံုးရမယ္ဆို နားလည္တတ္ကၽြမ္းတဲ့ ဆရာဝန္ရဲ႕ ညႊန္ၾကားခ်က္မရွိဘဲ ကိုယ့္သေဘာနဲ႔ကိုယ္ မေသာက္သံုးသင့္ပါဘူး။

သရက္သီး ၊ သေဘၤာသီး ၊ မုန္႔ဟင္းခါး စတာေတြဟာ ဝမ္းသြားစာေတြ မဟုတ္ပါဘူး။ ဝမ္းသြားစာေတြဆိုရင္ ဒီအစာစားတဲ့သူေတြတိုင္း ဝမ္းသြားၾကမွာ မဟုတ္လား။ လူတိုင္း ဝမ္းသြားတာ ၊ ဝမ္းေလွ်ာတမ်ိဳးမရွိဘဲ အခ်ိဳ႕မွာမွ ဘာလို႔ကြက္ၿပီး ဝမ္းသြား ၊ ဝမ္းေလွ်ာရသလဲ ။ ရွင္းပါတယ္။ သူတို႔စားတဲ့အစာေတြဟာ သန္႔ရွင္းလတ္ဆတ္မႈ ျပည့္ျပည့္ဝဝမရွိဘဲ ယင္နားစာေတြ ျဖစ္ေနလို႔ပါ။ သေဘၤာသီး ၊ သရက္သီးေတြကို အရင္ဆံုး ေရစင္စင္ေဆးၿပီး ၊ လွီးမယ့္ဓါးနဲ႔ အသီးကိုင္မယ့္လက္ကိုလည္း ေရစင္စင္ေဆးၿပီးမွ သန္႔သန္႔ရွင္းရွင္း အခြံႏႊာစားရင္ ဝမ္းမသြားႏိုင္ပါ။ မုန္႔ဟင္းခါးပူပူေႏြးေႏြးဟာ ဝမ္းသြားစာမဟုတ္ပါ။ ေသေသခ်ာခ်ာ ဖုံုးအုပ္ထားျခင္းမရွိတဲ့ ယင္နားမုန္႔ဖတ္ကို မုန္႔ဟင္းရည္နဲ႔ တြဲစားမိလို႔ ဒါမွမဟုတ္လည္း မသန္႔ရွင္းတဲ့ ေစ်းသည္ရဲ႕လက္က မုန္႔ဟင္းခါးဖတ္ကိုင္လို႔သာ ဝမ္းသြားတာျဖစ္ပါတယ္။ ဒါ့အျပင္ အေမက ဒီအစာေတြစားလို႔ ႏို႔စို႔ကေလး ဝမ္းသြားရတယ္ဆိုတဲ့ အယူအဆ လံုးဝမမွန္ကန္ပါ။

ကေလးႏွင့္လူႀကီးေတြကို ေနမေကာင္းရင္ အဖ်ားျမန္ျမန္ေပ်ာက္ေအာက္ အစာျဖတ္တဲ့အက်င့္ဟာ မွားယြင္းတဲ့ အယူအဆပါ။ အစာအိမ္လမ္းေၾကာင္းတေလ်ာက္မွာ ျဖစ္တတ္တဲ့ အူေရာင္ေရာဂါ ေခၚ တုိက္ဖြိဳက္ေရာဂါ ၊ အစာအိမ္ေရာဂါ ၊ ဝမ္းကိုက္ ၊ ဝမ္ေလွ်ာကလြဲရင္ ေနမေကာင္းတဲ့လူနာကို အစာျဖတ္စရာမလိုပါ။ ဒီေရာဂါခံစားေနရတဲ့ လူနာေတြကိုေတာင္မွ အစာလံုးဝျဖတ္မထားဘဲ ဆရာဝန္ရဲ႕ ညႊန္ၾကားခ်က္အတိုက္ ေကၽြးႏိုင္ပါတယ္။ အသည္းေရာင္ အသားဝါျဖစ္ေနလို႔ ဆီေၾကာ္မုန္႔ မေကၽြးတာမ်ိဳးဟာ မွားယြင္းတဲ့အယူအဆျဖစ္ၿပီး ဝမ္းသြားေနတဲ့ကေလးကို အစာျဖတ္ ၊ ႏို႔ျဖတ္ မထားရပါ။ ဝမ္းသြားတဲ့ကေလးေတြကို အစာအခ်ိန္ျခားၿပီး ေကၽြးတဲ့တိုင္ေအာင္ (၂၄)နာရီထက္ေက်ာ္လြန္ၿပီး အစာမျဖတ္သင့္ပါ။

လူမမာမ်ား ႏွင့္ နလန္ထမ်ားကို အားရွိတဲ့အစာကို ေကၽြးႏိုင္တယ္ဆိုေပမယ့္ ေၾကညက္လြယ္တဲ့အစာျဖစ္တဲ့ ထမင္းရည္ ၊ ဆန္ျပဳတ္ ၊ ေခါက္ဆြဲျပဳတ္ စတာေတြကို တခါစား နည္းနည္းနဲ႔ မၾကာခဏ ေကၽြးေပးရမွာျဖစ္ပါတယ္။ ေကၽြးလို႔ရတယ္ဆိုၿပီး အရမ္းမေကၽြးရပါဘူး။ အဖတ္မစားရတဲ့ ေရာဂါေဝဒနာရွင္ေတြကေတာ့ ဆရာဝန္ညႊန္ၾကားခ်က္အတိုင္း လိုက္နာသင့္ပါတယ္။ တကယ္ပဲ အာဟာရျပည့္ျပည့္ဝဝ ၊ လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ ၊ ပူပူေႏြးေႏြး စားေသာက္က်င့္ရွိသူေတြဟာ ထူးၿပီးေတာ့ အားေဆးမွီဝဲေနစရာ မလိုေတာ့ပါဘူး။