class="post-thumbnail open-lightbox" href>
ကိုယ္ဝန္ေဆာင္စဥ္ကာလ ခံစားမႈႏွင့္ အေတြ႔အႀကံဳ
ေန႔ခင္းဘက္ အိပ္ေလ့မရွိတဲ့ ကၽြန္မဟာ စာဖတ္ရင္း အိပ္ေပ်ာ္သြားတာမ်ိဳး ၊ ကြန္ပ်ဴတာၾကည့္ရင္း အိပ္ေပ်ာ္သြားတာမ်ိဳးေတြ ျဖစ္ၿပီးေနာက္ ထူးျခားတဲ့ခံစားမႈေၾကာင့္ ဆီးစစ္ရင္း ကိုယ္ဝန္ရွိေၾကာင္း သိခဲ့ရတာပါ။
ကိုယ္ဝန္ယူမယ္လို႔ ဆံုးျဖတ္ၿပီးမွ ရလာတဲ့ ဦးဆံုးသေႏၶသားမို႔ အစစ ဂ႐ုစိုက္ပါတယ္။ အစာမစားႏိုင္တဲ့အခါ ၊ ေအာ့အန္ေနတဲ့အခါတိုင္း ဒီအဆင့္ကို ေက်ာ္လြန္ခ်င္မိတယ္။
ကၽြန္မကေတာ့ ကိုယ္ဝန္ေလးလခြဲ ၊ ငါးလေလာက္အထိ ေအာ့အန္လို႔ေကာင္းတုန္းပါပဲ။ အဲ့ဒီေနာက္ပိုင္းမွ အေတာ္အဆင္ေျပသြားတယ္။
ကိုယ္ဝန္ခိုင္သြားေပမယ့္ Down syndrome မစစ္ၿပီးမခ်င္း ကၽြန္မ စိတ္မခ်ႏိုင္ေသးပါဘူး ။ ရလဒ္မသိမခ်င္း ကိုယ္လြယ္ထားတဲ့ ရင္ေသြးေလးအတြက္ ကၽြန္မစိတ္ပူမိပါေသးတယ္။
ကိုယ္ဝန္ (၁၂)ပတ္နဲ႔ (၆)ရက္တိတိမွာ Down syndrome စစ္ၿပီး ခ်က္ခ်င္းကို အေျဖသိရပါတယ္။ ကၽြန္မက ကၽြန္းမာေရးနဲ႔ပတ္သက္လို႔ ဘာပဲစစ္စစ္ အဲဒီစစ္ခ်က္အေျဖကို ေကာ္ပီေတာင္းပါတယ္။ သူတို႔ရွင္းမျပတဲ့အရာေတြဆို နားလည္သူနဲ႔ေမးျမန္းက်င့္ရွိသလို အင္တာနက္မွာလည္း ရွာေဖြက်င့္ရွိပါတယ္။ စစ္ခ်က္မယူဘဲ သူတို႔ေျပာသမွ်လက္ခံတဲ့သူေတြထဲမွာ စစ္ခ်က္အမွားေျပာမိတာေတြ ရွိႏိုင္တယ္ေလ။ ဒါေၾကာင့္ စစ္ခ်က္တိုင္း ေကာ္ပီရထားႏိုင္ရင္ အေကာင္းဆံုးပါ။ တခုခု မွားယြင္းလာရင္ လက္ဆုပ္လက္ကိုင္ျပလို႔ရတယ္။
Screening tests နဲ႔ စစ္ခဲ့တဲ့ Down syndrome စစ္ေဆးခ်က္မွာ (၉၀)ရာခိုင္ႏႈန္း ေကာင္းတယ္လို႔ အေျဖရခဲ့လို႔ ကၽြန္မ ေပ်ာ္သြားတယ္။ (၁၀၀)ရာခိုင္ႏႈန္း ေသခ်ာေအာင္ေတာ့ Diagnostic tests ကို ထပ္မစစ္ေတာ့ဘူး။
ဆရာဝန္နဲ႔ ေဆြးေႏြးေတာ့ ဒါဟာ ကေလးက်န္းမာသန္စြမ္းလို႔ပါတဲ့ ။ ဘာမွ စိုးရိမ္စရာမရွိသလို ဗိုက္ထဲက ကေလး မကန္ေအာင္လည္း လုပ္လို႔ မရပါဘူးတဲ့ ။
ဒါနဲ႔ ကၽြန္မခင္ပြန္းက အင္တာနက္ကေန အေျဖရွာၾကည့္တဲ့အခါ ဗိုက္ထဲကကေလးနဲ႔ စကားစျမည္ေျပာၿပီး ဗိုက္ကေလးပြတ္ေပးၾကည့္ပါ ။ ကေလးကန္လို႔ အေမစိတ္အေႏွာင့္အယွက္ ျဖစ္ေၾကာင္း ဖြင့္ေျပာၾကည့္ပါလို႔ အႀကံေပးထားေၾကာင္း ေျပာပါတယ္။
စိတ္အေႏွာင့္အယွက္ ျဖစ္တဲ့အထိ ဗိုက္ထဲက ကေလး ကန္လာတဲ့အခါ ဒီအႀကံအတိုင္း ဗိုက္ပြတ္ၿပီး ကေလးနဲ႔ စကားေျပာက်င့္ ရလာတယ္။ အဲဒါအႀကံေကာင္းပဲ ။ ဗိုက္ထဲက ကန္ေက်ာက္ေနတဲ့ကေလးဟာ ကၽြန္မဗိုက္ကေလးပြတ္လို႔ စကားေျပာလိုက္ရင္ ၿငိမ္သြားတယ္။ တခ်က္ခ်က္မွ ညင္ညင္သာသာ လႈပ္ေတာ့တယ္။
ဒီကေန ကၽြန္မ သိလိုက္တာတစ္ခုက ကိုယ္ဝန္ေဆာင္စဥ္ကတည္းက မိခင္ နဲ႔ ကေလးဟာ ေႏြးေႏြးေထြးေထြး နားလည္မႈ ယူလို႔ရတယ္ဆိုတာကိုေပါ့ ။ ဒါဟာ ဆန္းၾကယ္တဲ့ ျဖစ္ရပ္တစ္ခုလည္း ျဖစ္တယ္။
ကိုယ္ဝန္ရွစ္လ ေက်ာ္လာတဲ့အခါမွာ ကၽြန္မ အေတာ္ ထိုင္ရ ၊ ထရ ခက္ခဲၿပီး အအိပ္လဲ ခက္လာပါတယ္။
ကိုယ္ဝန္ရင့္ေတာ့ ႂကြက္တက္လာေရာ ။ တခါမွလည္း မတက္ခ့ဲဖူးေတာ့ အိပ္ေနရင္း ဆိုးဆိုးရြားရြား ေျခေထာက္ ႂကြက္တက္တဲ့အခါမ်ိဳးေတြမွာ ေယာင္ရမ္းခါထုတ္မိရင္း ပိုနာက်င္ခံစားရတယ္။
ေနာက္ပိုင္း ကၽြန္မသိသြားတယ္။ ေျခေထာက္ႂကြက္တက္ေနရင္ ႂကြက္တက္ေနတဲ့ေျခေထာက္ကို မလႈပ္ဘဲ ေဝဒနာအေပၚ မလႈပ္မယွက္ တရားမွတ္လိုက္တယ္။ မိနစ္ပိုင္းအတြင္း ေပ်ာက္သြားတယ္။ ၿပီးေတာ့ ႂကြက္တက္တဲ့ အႀကိမ္အေရအတြက္လည္း နည္းလာတယ္။ ဒါကေတာ့ မွတ္မွတ္ရရေပါ့။
ေန႔စဥ္အစားအေသာက္ေတြကိုလည္း ကိုယ္စားခ်င္တာ ပူပူေႏြးေႏြး ကိုယ္တိုင္ခ်က္စားတယ္။ အဲဒါ ေမြးတဲ့အထိပဲ။ ဆရာဝန္တားျမစ္တဲ့အထဲမွာမပါတဲ့အရာေတြကို လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ခ်က္ၿပီး ပူပူေႏြးေႏြးစားတယ္။ မနက္တစ္ႀကိမ္ ၊ ညေနတစ္ႀကိမ္ တစ္ခါေလွ်ာက္နာရီဝက္ေလာက္နဲ႔ လမ္းမွန္မွန္ေလွ်ာက္တယ္။ ေက်ာက္တံုးေလးေတြေပၚ (၁၀)မိနစ္ေလာက္ တစ္ေန႔ႏွစ္ႀကိမ္ ပံုမွန္နင္းေပးတယ္။
ၾကားဖူးတဲ့ စကားတစ္ခုရွိတယ္ ။ ကိုယ္ဝန္ေဆာင္သည္ဟာ ေမြးဖြားခါနီးရင္ သံုးခါ ေဖာေရာင္ၿပီးမွ ေမြးတတ္တယ္တဲ့ ။ ကိုယ္ဝန္ေဆာင္စဥ္ကာလမွာ မေဖာေရာင္ခဲ့ဖူးတဲ့ ကၽြန္မဟာ ေမြးဖြားခါနီးမွာ တစ္ႀကိမ္ေတာ့ ေဖာေရာင္ဖူးတယ္ ။ အစားမမွား ဘာမွမမွားဘဲ ေျခေထာက္ေတြ ေဖာေရာင္တာပါ။ တစ္ႀကိမ္ပဲ ေဖာေရာင္ဖူးတာမို႔ သံုးႀကိမ္ေဖာေရာင္မွ ေမြးစတမ္းဆို ကၽြန္မ ကေလး ဘယ္ထြက္လာပါ့ဦးမလဲ။
ကၽြန္မကေတာ့ ကိုယ္ဝန္ေဆာင္စဥ္အတြင္း အမ်ားအေျပာထက္ ကိုယ့္ကေလး နဲ႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ယံုၾကည္မႈ ပိုထားတယ္။ မနက္ အိပ္ရာႏိုးတိုင္း နဲ႔ ည အိပ္ရာဝင္တိုင္း ကိုယ့္ကိုယ္ကို ျပန္ဆန္းစစ္တယ္။ အသက္ကို ဥာဏ္ေစာင့္တယ္ဆိုတာလည္း လံုးဝယံုၾကည္တယ္။ ကိုယ္ဝန္ေဆာင္သည္ေတြဟာ သခ်ႋဳင္းကို တစ္ေန႔သံုးႀကိမ္ မ်က္ေစာင္းထိုးတယ္ဆိုတဲ့စကား တကယ္ဟုတ္ ၊ မဟုတ္ေတာ့ ကၽြန္မ မသိပါ။
ကၽြန္မကေတာ့ စားသတိ ၊ သြားသတိ ၊ ဘာလုပ္လုပ္ သတိထားၿပီး ကၽြန္မကိုယ္ဝန္နဲ႔ ကၽြန္မကိုယ္ကို ေစာင့္ေရွာက္ခဲ့ရင္း ကၽြန္မရဲ႕ကိုယ္ဝန္ကို ေအာင္ျမင္စြာ သဘာဝအတိုင္း ေမြးဖြားႏိုင္ခဲ့ပါတယ္။
ရတု (Burmesehearts.com)